Start › Blogs › ted's blog

Respectloos...

afbeelding van ted
Din, 02/10/2012 - 11:58 — ted

Dat een scheiding onafwendbaar is zie ik nu ook wel in, en dat er een ander in het spel is doet alleen maar extra pijn. Zeker gezien het de 2e keer is in ons huwelijk.

Gisteren met haar gesproken over hoe zij de toekomst ziet. Ze had gisteren weer contact gehad met hem. Hij vondt het vervelend voor me dat ik er achter was gekomen van hun vreemdgaan. Wat moet ik daarmee???? Is het daardoor minder erg? Hij schijnt het zijn vrouw ook verteld te hebben en die schijnt vervolgens weer heel koel gereageerd te hebben. Nou voor hem was het wel duidelijk nu. Lekker weer alleen op jezelf betrekken. Deze vrouw zit waarschijnlijk net als ik compleet vast met haar gevoelens en ziet haar man steeds meer richting een andere vrouw drijven zonder dat ze er enige grip op heeft. Dat is niet koel, maar onmacht en verdriet en bevestiging van waarvoor je bang was, maar wel wist, dat het zou gaan gebeuren. In haar geval misschien ook wel berusting.

De gevoelens voor deze man zijn aangewakkerd bij mijn vrouw, een relatie sluit ze ook niet uit. "wil je dan het respect hebben hiermee te wachten tot onze scheiding afgewikkeld is en hij thuis het eerst netjes afhandeld?"
Nou als het gebeurd dan gebeurd dat en dat hoeft geen half jaar te duren......
Waarop ik vraag zie je jezelf al over pak en beet 4 weken samen met hem dan? Dat sluit ik niet uit, als dit gebeurd, tja dan.....

Dan ben je 18 jaar samen, is het dan zo makkelijk??? Reageer ik nu overdreven of is dit echt respectloos naar mij toe en zijn vrouw en onze kinderen?

Vanochtend naar de huisarts geweest, die stond erop dat ik met een psycholoog ga praten. Moet ook bekennen, ondanks dat ik hier en bij een vriend mijn verhaal kwijt kan, dit niet alleen aan kan. Zoveel verdriet, hunkering naar haar, verscheurde gevoelens etc etc. Om nog maar niet te spreken over onze kinderen. Maar ook boos op mezelf, dat ik het zover heb laten komen om erachter te komen dat ik zo zielsveel van deze vrouw hou. Had ik maar dit, had ik maar dat gedaan....

Ik moet haar loslaten maar ik kan en wil nog niet.....

Din, 02/10/2012 - 13:29 — torn
afbeelding van torn

@Ted

Hey Ted,

18 jaar is ook niet zomaar iets. Het is logisch dat je hele wereld instort en je de weg kwijt bent. Je hele basis valt nu definitief weg. Dat, waar jij je hele leven om heen had gebouwd gaat nu verdwijnen. Afscheid nemen van een relatie die al jaren niet goed zat, en waarin je totaal over je eigen grenzen bent gegaan. Vast zitten in patronen van alles accepteren, zolang zij maar niet weggaat. Je eigenwaarde opgeven uit angst om je vrouw te verliezen. Hoe hard en pijnlijk het misschien klinkt, voor jou en voor je kinderen is het goed als dit voorbij is. Welk voorbeeld krijgen ze nu mee van hun ouders, en in hoeverre gaat dit later, als ze zelf volwassen zijn niet hun keuzes in relaties beïnvloeden.

Dat je nu het gedrag van je vrouw en haar "nieuwe"vriend wil analyseren is iets wat iedereen op dit forum doet op het moment dat alles instort. Proberen te begrijpen waarom die ander doet wat hij/zij doet. Ja, het voelt voor jou respectloos en dat is het ook. Je vrouw is verliefd, en heeft maling aan de wereld. Is geen touw aan vast te knopen, maar gebeurd allemaal wel.

Goed advies van je huisarts om naar een psycholoog te gaan. Ondersteuning in deze zware tijd zal je zeker kunnen gebruiken. Het gaat je zeker helpen in dit proces wat je tegemoet gaat, om helderheid te krijgen in die wir-war van emoties je nu overrompelen. Hoe moeilijk het nu lijkt, het gaat er niet meer om hoe je vrouw de toekomst ziet. Het gaat erom dat je hulp krijgt om te werken aan hoe JIJ je toekomst ziet, en weer controle krijgt over je gevoel en je EIGEN leven. En hoe jij in dit alles een stabiele basis gaat vormen voor je kinderen, die helaas soms in deze processen over het hoofd gezien worden.

Din, 02/10/2012 - 14:55 — ted
afbeelding van ted

@Torn, Ondanks dat ik het

@Torn,

Ondanks dat ik het niet wil horen natuurlijk, weet je letterlijk de situatie te omschrijven waarin ik me bevindt en wat ik voel. Dank je voor deze mooie woorden, hier kan ik iets mee!

ted