Er zijn momenteel 0 gebruikers en 10 gasten online.
Proberen verder te gaan
Vandaag mijn eerste poging gedaan om verder te gaan met mijn leven. Net met iemand naar de film geweest die ik via internet heb leren kennen. Niet mijn principe zo snel met iemand af te spreken (bij mijn ex heeft het vijf weken geduurd) maar ik zit nu in een stadium dat ik denk, what the hell, alles wat mijn zinnen iets kan verzetten is goed.
Het viel al bij al wel goed mee, op vriendschappelijk gebied dan, want aan iets anders kan ik momenteel echt nog niet denken. Maar toch dacht ik de hele tijd aan hem 
en dan constant vergelijken. En verdorie wat wou ik toch graag dat hij erbij was. Zo dat onwennige, van een eerste keer ergens naar toe gaan met iemand die je niet kent, sommigen vinden het spannend, ik haat het...
Ik mis dat vertrouwde, weten hoe iemand gaat reageren op elk stuk in de film, niet constant leuke dingen of onderwerpen moeten zoeken om over te praten. Ik mis gewoon hem!
Dus wat in feite een leuke avond zou moeten zijn, heeft me meer dan eens met mn neus op de feiten gedrukt. Het ging de twee laatste weken juist redelijk goed met mij, en nu krijg ik ineens weer zo'n slag en weet ik niet hoe het verder moet zonder hem...
- MissMousse's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Je bent op de goede weg !
Het heeft mij erg geholpen ... al jullie verhalen en tips. Met mij
gaat het steeds beter maar ik merk wel dat wat jij nu verteld echt
heel herkenbaar is. Laat je er niet door uit het veld slaan, het
zijn de bekende ups and downs. Je bent er nog niet echt aan toe denk
ik maar je bent op de goede weg! Aan vriendschap en aandacht
heb je nu ook erg veel.. en geloof me de herrinneringen worden steeds
minder en doen steeds minder pijn.
Sterkte !
ik ben ook van da principe.
ik ben ook van da principe. Maar ik heb nu recent ook iemand leren kennen, weliswaar een man van 47 waar ik nooit van mn leven een relatie mee zou beginnen en ik wil ook al met hem afspreken. Gewoon als teken van:"mijn leven gaat ook verder zonder mn ex." Maarja die man zal mij nooit dat vertrouwde gevoel kunnen geven, niemand zal da in mijn ogen ooit nog kunnen.
schuldgevoel?
Ik heb vandaag de ganse dag met een slecht gevoel rond gelopen dat ik niet echt kan plaatsen. Ik denk nu dat het geen goed idee was zo snel met een nieuw persoon af te spreken, ook al was het puur vriendschappelijk en zonder bijbedoelingen.
Ik kan dat gevoel niet echt omschrijven, het lijkt zelfs een beetje op een schuldgevoel, terwijl hij toch degene is die mij heeft laten staan, dus zou ik toch eerder wraakgevoelens dan schuldgevoelens moeten hebben.
Maar ik denk eerder dat het een gevoel van gemis is. Het omgaan met een andere man heeft mij doen beseffen hoeveel ik nog van hem hou en hoe erg ik hem mis. Ik denk dat ik voorlopig beter uit de buurt van alle mannen blijf, op dit moment ben ik nog in een fase waar toch niemand aan hem kan tippen...
Ik ben tot dusverre ook nog
Ik ben tot dusverre ook nog niemand tegen gekomen die aan mijn ex kan tippen, maar dat neemt niet weg dat ik het persoonlijk wel prettig vind om (op een vriendschappelijke manier) met andere meisjes om te gaan. Maar dat ligt voor iedereen anders denk ik.
je bent er nog niet aan toe.
eerlijk gezegd ga niet te snel... ik weet ik heb makkelijk praten, maar ik herinnner me altijd aan mijn eerste breuk (zijn bedrog). Ik voelde mij 3 maand lang schuldig over het feit dat ik mij amuseerde, dat ik de kleren droeg die hij oh zo graag zag,... klinkt stom maar was ook zo. Wou nieuwe mensen leren kennen, maar de schuld bekroop mij al(raar maar waar; het gevoelhad ik alsof ik hem aan het bedriegen was,terwijl ik nooit een relatie begonnen ben met iemand anders). Probeer alles eerst te plaatsen, er komt zeker een moment dat je alles psychologische kan afsluiten. Er komt een tijd dat je gaat beseffen: vanaf nu ga ik verder, hoe onwennig het ook is. Hou vol want na regen komt altijd zonneschijn!!!( en zo probeer ik nu ook mijn tweede breuk beter te plaatsen, wel veel rationeler dan mijn eerste breuk maar daarom niet slechter)