Beste Anzil,

Je hele schrijven zegt het eigenlijk allemaal al...wat je nu hebt wil je niet meer en je kiest nu uiteindelijk voor jezelf.
Jouw 'houden van' is niet meer toereikend en het kost je alleen maar. Zijn 'houden van' is zeker niet toereikend geweest.
Je word je van alles bewuster en dat is goed. Je gelooft er zelfs in dat het voor jou alleen maar beter kan worden.
Dat het gras inderdaad groener is aan de andere kant en je beseft steeds meer wat j?ɬ?j nodig hebt om je gelukkig(er) te voelen. God weet dat je het geprobeert hebt, dat je geduld hebt gehad, dat je je genoeg weggecijfert hebt, voldoende kannen water bij de wijn hebt gegooid, bijna onmogelijk veel hebt geincasseerd en gelaten, genoeg ongeziene tranen hebt gehuild om alles op de rails te houden...Maar genoeg is genoeg meissie...Je hebt met de beste wil van de wereld er iets van proberen te maken, maar het heeft niet mogen baten allemaal. Al een tijdje geleden is je 'overlevingsmechanisme' in werking getreden die het nu zo maakt dat je 'zelf-liefde' b?ɬ?ven die van hem uitstijgt. Ik hoop dat je beseft dat dat 'a good thing' is, en je je daar absoluut niet schuldig om moet voelen, want als dat niet had gebeurt, dan had er over pak `m weg, t?ɬ?ps tien jaar, helemaal n?ɬ?ks meer van je overgebleven! Dan had je z?ɬ? vast en strak gevangen in die 'staat van Zijn' geraakt..pppfff ...
Ik haal hierbij even jouw eigen worden aan:
"Ik weet dat ik hem niet kan veranderen en ik weet ook dat hij niet zal veranderen maar toch hoop ik daar al zo lang op dat het haast een levenswijze is geworden"-------------------
Dat is dus een 'staat van Zijn' ....
Als je alle 'hoop' op hem laat varen, en keihard en eerlijk tegenover jezelf toegeeft dat ?ɬ?ndanks dat je van hem houdt, hij je n?ɬ??ɬ?it ?ɬ©cht gelukkig heeft gemaakt..diep van binnen...Dat als je een connectie maakt met d?ɬ?e gevoelens in jou, en daaraan toegeeft..toegeef dat hij h?ɬ©t niet was/ is voor je en dat JIJ jezelf gelukkiger kan maken dan dat je in lange tijd geweest bent, dan zal je 'staat van Zijn' rapido veranderen. Als jij ?ɬ°lle hoop die je hebt, vestigd op jezelf, als jij ?ɬ°lle vertrouwen hebt in jezelf en diep van binnen voelt dat dit ?ɬ?ndanks ?ɬ°lles de j?ɬ??ɬ?ste keuze is voor jou, betreur hem dan niet...
Laat je niet emotioneel uitputten dmv herinneringen keer op keer de revue te laten passeren, en alleen de beste eruit pikken en die op een voetstuk zetten. Ga niet die weinige pluspunten verheffen boven 'al het ongename' wat je hebt ervaren.
Zij wegen niet op tegen jouw geluk..Die weinige pluspunten brachten niet in je hart wat ze moesten brengen, en trouwens, ik denk dat jij daar al j?ɬ°ren op teert om dit vol te houden.
Maar alles is/wordt dof..het verliest zijn glans..En als je niet oppast verlies jij ook 'je glans'...Dat zal je ongetwijfeld diep van binnen voelen....
Je gaat door die deur of niet..die deur door op weg naar een nieuw leven..?ɬ??ɬ?k met vallen en opstaan en een lach en een traan..
Twijfel niet aan je gevoel, luister ernaar...het fluistert: 'Anzil..dit werkt niet meer zo..hier ga je aan kapot...hoe lang wil je hiermee nog doorgaan..,?ɬ°lles is beter dan dit nog voor de aankomende tien jaar..,als een ander het redt zal jij het toch ook wel redden..,hij veranderd niet..wat je ook doet..je ziet het toch...houdt hij wel ?ɬ©cht van je?.., is dit het voor je..dit leven..geloof je erin dat het ooit zal veranderen ten goede...Anzil? Anzil? Hoor je me? Iedereen heeft gelijk, hij komt echt wel op zijn pootjes terecht, je hebt m?ɬ©?ɬ©r gegeven dan je kon geven...Maar het is ?ɬ?p!..hoor je! OP! '.

Laat schulgevoel je niet verteren en leiden..je hoeft je niet schuldig te voelen als je na jaren proberen, uiteindelijk ervoor kiest om je geluk in je eentje te zoeken. Jullie hebben 14 jaar de tijd gehad om uit te vogelen of jullie h?ɬ©t waren samen...
Of jullie allebei gelukkig waren in je relatie..( een Staat van Zijn, geen momentopname`s)
Je bent na behoorlijk wat ervaringen erachter gekomen dat jullie h?ɬ©t niet hebben voor elkaar, en nooit en te nimmer zullen krijgen....
Om het te w?ɬ©l te krijgen, minimaal een kans erop..dan zal je door die deur heen moeten stappen en hem met alles achter moeten laten...erop vertrouwen dat dit voor hem ?ɬ??ɬ?k het beste is..uiteindelijk. Hij zal, of hij wil of niet, ook zijn monsters moeten bestrijden..net zoals wij dat allemaal moeten doen, ook jij. Jij bent absoluut niet verantwoordelijk voor hem, dat is hij zelf!
Hij zal net zo hard zijn best moeten doen als jij om zijn leven weer op poten te krijgen. Of verwacht hij dat alles blijft bij het oude en dat jij je leven maar moet 'opgeven' om hem dienstig te zijn? Liever jij bloeden dan hij dan..?
Nee he, dacht het ook niet. Je barre tocht naar boven is aangebroken..de tocht uit/van die ldvd-bodem...
Luister naar je hart begin aan de reis naar jezelf toe.....en lieve Anzil...je ZAL jezelf (her) vinden....
Blijf trouw aan jezelf en je gevoel...je zal nog aardig wat stormachtige momenten moeten doorstaan eer je zonder wankelen overeind kan blijven staan, maar als de storm gaat liggen STA je daar Anzil...met twee benen in een nieuw leven..het enige wat je hoeft te doen is vooruit te stappen met de overtuiging dat je alles kan en alles waard bent....
De ?ɬ©?ɬ©rste stap heb je al gezet meissie...kop omhoog, schouders recht...je komt er wel! Geloof daarin...

Een warme groet, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...