Loop al weken half wetend wat ik doe rond... Kwam vandaag voor het eerst op deze site, terwijl ik al weken op het internet zit te lezen over LDVD...
Toen ik op deze site kwam dacht ik... Dit moet het wezen, hier kan ik mijn verhaal kwijt, voor ik nog een zinnig woord op kon schrijven, wist ik niet waar ik mijn verhaal moest beginnen, dus ben maar andere ervaringen gaan lezen... Nu nog steeds vind ik het moeilijk om te beginnen en telkens komt er weer een ongelooflijke Pfff....

Moet denk ik toch nog even de tijd hier voor nemen, maar ik weet zeker dat dit mij goed zal doen...

Wat ik wel op dit moment ben gaan beseffen, is dat er eigenlijk zo velen zijn die hetzelfde vedriet ervaren...

Maar wat ik nog veel moeilijker vind om de beseffen, is dat er dus omgekeerd ook zo velen zijn, die een ander verdriet kunnen doen (al denk ik misschien niet bewust).... Al weet ik het ook niet zeker, want zo voelt het vaak wel.