Ik vind het heerlijk om hier mijn verhaal kwijt te kunnen dus daar ga ik weer...

Waarom mis ik hem elke keer zo? waarom wil ik hem terug? Waarom hou ik zoveel nog van hem? Waarom is hij echt de leukste???

Elke keer als ik wakker word, denk ik eerst: 'wat ging ik vandaag ook alweer doen?' En dan denk ik: 'ja dit en dat'. En dan denk en besef ik pas: 'Oja, ik heb (naam van mn ex) niet meer...'. Dat voelt zo kut!!! Alsof het bij mij ook nog pas geleden is en ik zit er nog zo erg mee! Ik ben hem gewoon kwijt en dat doet me zoveel pijn... Vaak staan de tranen weer in mn ogen en ik word gek van dit ellendige liefdesverdriet. Ook baal ik zo van mn leven. Met hem deed ik heel veel leuke dingen, en nu...Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen met vriendinnen, maar ja die heb ik niet zoveel. Het is zo moeilijk!

Zondag sprak ik mn ex nog op msn..Hij had me dus blijkbaar weer ontblokt. NOu ik kon het niet laten om niks te zeggen natuurlijk. Hij deed in t begin zo stom! Hij deed zo vrolijk en alles, nou daar kan ik niet tegen. Hij vertelde hoe leuk hij het wel niet had, lekker feesten, lekker zwemmen, elke dag uitgaan..Hij had zich goed vermaakt blablabla. Op het einde zei hij: 'fijn je even gesproken te hebben'. Nou wat nou fijn?! Ik voel me wel kut ja, omdat jij het zo superleuk hebt en ik hier nog steeds me kut zit te voelen. Dus ik zei dat ik het niet leuk vond. Nou hij zei: 'ja ik heb nu gewoon een leuke tijd, moet ik dan vertellen dat ik een kutleven heb?!' Gelukkig hebben we iets later wel een goed gesprek gehad. Hij zei dat hij het niet leuk vond dat ik het nog moeilijk heb, en hij dacht heus ook nog wel eens aan me, maar wilde het nu echt loslaten. Hij zei nog dat ik rustig aan moest doen en geen contact echt beter zou zijn voor mij...
Die nacht moest ik heel hard huilen, ik miste hem zo verschrikkelijk, hij was altijd zo lief!! Ik hou gewoon van hem. Het is zo'n kutgevoel! Ik moest echt zoveel huilen...Ik heb hem toen gesmst dat ik het een fijn gesprek vond, maar dat ik het niet leuk vond dat hij me altijd nog zoveel hoop had gegeven, ik denk echt dat dat t ook moeilijker heeft gemaakt voor mij. Ik kreeg natuurlijk niks terug. Maar die nacht lag ik de hele tijd nog te huilen en ik kon niet slapen, ik voelde me zo eenzaam! Ik wilde hem smsen en bellen, maar heb het uiteindelijk niet gedaan...

Toen sprak ik hem in de nacht van maandag op dinsdag weer. Ik was nog laat online en hij blijkbaar ook. Toen ik kwam ging hij gelijk offline..Ik kon daar echt niet tegen! Ik kon het toen niet laten om hem te bellen..Hij zei dat hij me niet geblokt had, en hij had visite dus hij kon niet kletsen. Hij deed zo bot en ongeinteresseerd! Hij vertelde weer wat voor leuks hij allemaal had gedaan en ging doen. Er was een vriend bij hem op bezoek, die hij helemaal niet zo aardig vond toen hij met mij had, ook raar toch?
Op het einde zei hij dat hij het echt niet zonde zou vinden om nooit meer contact te hebben, hij meende dat echt. Nou dat deed me dan weer zoveel pij. Alsof ik echt niks voor hem betekend heb. Zou hij dat echt menen? Pff waarom dan? Later sprak ik hem weer op msn, nog snachts, en toen zei hij wel dat het wel kon (contact hebben) maar nu nog niet, en we moesten rustig aan doen..Toen was ik al wat gerustgestelder. Nu heb ik hem geblokt en verwijderd.

Maar als hij snachts online is, denk ik gelijk dat er een leuk meisje online zou zijn en dat hij daarmee wil kletsen enzo. Ja, waarom anders zo laat nog? Ik word er zo gek van! En als ik eraan denk dat hij gezoend heeft met andere meisjes, word ik gek. En binnenkort gaat hij op vakantie en ik denk echt wel dat hij ook seks gaat hebben met iemand, en pff dat doet me helemaal pijn, ik word echt zo misselijk en verdrietig als ik eraan denk!

Nu zal ik geen contact meer met hem hebben...Ik moet verder, maar hoe??? Dat weet ik echt niet. Hij was altijd mijn maatje, en nu heb ik die niet meer..Ik mis hem zo erg!