Weer een dag doorgekomen... en eigenlijk veel beter dan dat ik vanmorgend had kunnen denken.
Film gezien, met mijn paard gaan wandelen en ben nu nog even aan het rusten. Ik heb het gevoel dat ik de goede weg aan het opgaan ben. Maandag terug gaan werken... de confrontatie aangaan. Het gaat me lukken.Dat moet gewoon. Ik doe mijn werk enorm graag, dus ik ga mij daar op richten. Het wordt tijd dat ik mijn werk terug zien als werk en niet als de plaats waar ik hem steeds tegenkom.
Maar daar moet ik nu nog niet aandenken. Vanavond op stap met de vriendinnen en voor de rest een rustig weekend bij de paarden.
Nu moet alleen dat constant knagend verdriet vanbinnen nog over gaan.... tijd heelt alle wonden zeggen ze.... ik hoop het.