Vannacht op stap geweest. Een pracht van een meid tegengekomen! Zelfzeker, een eigen mening. Los en toch oh zo trouw. Spijtig genoeg aan een ander...
Maar hey, ik merk toch dat ik meer in m'n mars heb dan ik voorheen dacht. En toch blijf ik nog ergens met haar in m'n achterhoofd. gvd, het gaat nog wel even duren vooraleer ik de volgende binnen laat in dit langzaam helend hart. Maar ik heb er goede hoop in. Verzorg mezelf nu ook terug beter, kom beter voor de dag. Hobbies en andere interesses die zowat verwaterd waren ben ik ook terug op aan 't pakken. En ik negeer haar gewoon. Laat ze maar zeggen dat ze terug hoop heeft in de relatie. Voor mij is het duidelijk: gedane zaken nemen geen keer! Om dan toch weer uit te komen op het zelfde gezever, zekers? Neen, dank u! Ik moet een meid hebben die zelf ook weet van aanpakken en neit zo'n afhankelijk en wisselvallig mens die alle verantwoordelijkheid en beslissingen in mijn schoot werpt. En ik zal de ware wel vinden, of zij mij. Maar ik zoek er niet achter! Gewoon alle remmen los. Ik heb me vandaag rot geamuseerd. De mensen achter me zullen wel gedacht hebben dat ik ergens een schroef los had, maar het interesseerde me geen bal! Ik stond op dat moment in mijn gevoel en het was beestig... F*ck da rest!!!!
En op den duur stond er tien man rondom mij even zot te shaken als ik HAHA! Dus ja, ik ben terug mezelf aan het vinden, zonder rekening te houden met anderen hun gedachten. Ik doe en zeg en schreeuw gewoon wat er in me opkomt. En als het iemand niet aanstaat: laat maar komen, het enige wat ik nog te verliezen heb is de controle over mezelf! Zo voelde ik me vannacht en het heeft me goed gedaan. En de rest van de kudde, laat die maar met de stroom mee kuieren, ik zwem terug stroomopwaarts: mijn leven, mijn weg! HAHA!!

And now you all can kiss my *ss, cause my face is too damn real !!