Dank je voor je reactie!! Hoeft geen sorry te zeggen is helemaal niet nodig! Ik zal proberen het in het kort uit te leggen(-;
Heb weinig ervaringen met relaties, daarbij heb ik altijd gevoelt en geweten; ik wil geen kinderen en wil niet trouwen. Zie van troyuwen de meerwaarde niet is. samenwonen is ook niks voor mij denk ik, nooit geprobeert, maar nee, voelt niet goed. Daar komt bij dat, als ik om me heen kijk naar de goede relaties om me heen (wat is goed..hun woorden) ik daar niet mee zou willen ruilen.
Ikzelf ben gelukkig, laat ik dat even duidelijk aangeven, ik hang mn geluk niet op aan het hebben van een relatie. (van sommigen verhalen op de site heb ik de indruk dat dat voor anderen wel geld, is prima hoor, heb ik respect voor) maar ik, nee. Heb wel vaker een relatie gehad, maar dat ging over. Heb met een aantal nog gewoon vriendschappelijk contact, lopen de deur niet plat bij elkaar , maar gezamelijk werk en vrienden je kent dat wel.
Toen kwam ik deze mijnheer tegen(-; ken hem al zo'n 7 jaar (via het werk) hij heeft mij daar binnen gehaald. Van het een kwam het ander, je kent dat. Uiteindelijkl relatie gekregen werkte niet (lag aan mij, zat toen prive niet goed) reklatie over.
via werk zagen we elkaar, en het bleef klikken, (gewoon vriendschappelijk) Heb veel van deze mangeleerd, zakelijk als prive. Ikzelf heb veel opgestoken van mn 'rot periode' Dus dat neem ik mee. Nu na ons laatste contact (idd alweer een maand geleden) Heb ik zoiets van. Dit kon toch wel eens iets zijn... maarja, dan komt dit er weer tussen dan dat.. (smoesjes??.. ja wellicht, maar zo ervaar ik het niet (meer)?? Heb best wel het lef om het hem te zeggen, (is nog nooit gebeurt, ) maargoed nu is zijn moeder zwaar ziek, en vind ik dit niet het juiste moment. (denk dat hij seil achterover slaat(-;) en nu is onlangs mijn moeder ook opgenomen...
aangezien hij me nooit 'aan het klijntje heeft gehouden, (eerder andersom) ervaar ik het niet als negatief. integendeel, hij was altijd recht voor zn raap! (ik niet..) maar omdat ik relaties niet het allerbelangrijkste vind.. tsja, dan schuif ik het voor me uit! Mee eens!! Zou ik dat niet doen, als een relatie voor mij van levensbelang was... dan zou het voorrang hebben, zoals bij mn vriendinnen...die doen alles, je kan het zo gek niet bedenken, maar daar ben ik de vrouw niet naar...maar dat er wel eens iets mag gebeuren ben ik met je eens!!
Als vrienden werkte niet bij mn ex en mij..hja op het wrk wel, maar alleen niet (chemie..(-;) overigens hebben we niks meer met elkaar gehad sinds we geen relatie meer hebben..
Toch nog een lang verhaal...maar als jij de moeite neemt om mn blogs te lezen moet ik daar natuurlijk even op reageren. maar nogmaals, ben niet gekwetst ofzo, en je verhaal is me veel waard!!

Was hij jouw zielsverwant?