Nou we hebben het gehad.
Ik was eerder als hem op het feest en ineens zag ik hem binnenkomen. Meteen ging er van alles door me heen, wat is hij toch leuk, je hij heeft een blouse aan die ik niet ken. Ik zat mezelf helemaal gek te maken en kon mijn ogen niet van hem afhouden. Hij liep langs en zei algemeen hoi, hij keek me niet eens aan en zat met de rug naar mij toe. Gelukkig was hij met vrienden.
Na 1 1/2 uur was hij verdwenen, en kreeg al snel te horen dat hij naar huis was en het feest niet leuk vond. Normaal wou hij nooit eerder naar huis als de lampen aangingen en de bar gesloten werd.
Natuurlijk kreeg ik van veel mensen de vraag wat er tussen ons gebeurd was, en heb verteld dat ik door hem was verzocht om weg te gaan. Bij de eerste die me erna vroeg voelde ik tranen opkomen maar kon ze gelukkig bedwingen.
Veel mensen viel het op dat hij zo snel weg was. Thuis voelde ik tranen opkomen, maar weet niet eens waarom.
Zo moest eerst mijn verhaal even kwijt, nu mijn bedje maar eens opzoeken.
Heb zelfs een paar keer oogcontact gehad met een andere jongen, maar toen ik een praatje wou maken was hij weg.
Slaap lekker allemaal
Net een telefoontje gehad van
Net een telefoontje gehad van familie van mij die gisteren ook op dat feestje waren. Mijn ex was vanmorgen zomaar even bij hun langgekomen. Ze hadden een praatje gemaakt en tegen hem gezegd dat ze er niets van begrepen hoe het was gegaan en dachten dat wij samen zouden blijven. Hij antwoorden dus niet, het kan beter nu gebeuren dan over een paar jaar. Toen ze zeiden dat ik het allemaal erg moeilijk vond/vind had hij gezegd daar komt ze wel over heen en was snel over iets anders begonnen.
Ik vind het allemaal zo raar. Mijn ex had me er wel eens op aangesproken dat hij niets meer van hun hoorde, maar is dat dan zo raar na alles wat er gebeurd is. En dan gaat hij bij hun langs als of er niets gebeurd is.
Hij heeft er wel gelijk in maar waarom legt hij mij het dan niet gewoon uit, in plaats van doen als of ik niet meer besta.
Sommige vinden dat moeilijk;
Sommige vinden dat moeilijk; gewoon zeggen waar het opn slaat. Ze laten idd niks van zich horen, jammer want bij de ander laten ze een spoor van onzekerheid achter. Mijnex doet hetzelfde. Jammer! Maar ik heb sinds een paar dagen besloten dat dat zijn probleem is en niet het mijne. Ikzelf ben altijd eerlijk als ik in die situatie zit. Dan zeg ik eerlijk tegen de man in kwestien hoe ik er tegenover sta. Wel zo netjes. Zo wil ik ook dat er met mij omgegaan wordt.