Momenteel gaat het wel weer vrij goed met me. Ik ben aan het daten geweest. Helaas is het niets geworden. Mooie praatjes maar zo gauw je dichterbij komt wist hij niet hoe snel hij weg moest zijn. En toch heb ik me dan daarover weer rot gevoeld. Heb daar toch weer een aantal dagen/weken mee gezeten.

We zijn al 8 maand verder, waar in er veel gebeurd is.
En ondanks alles ben ik toch geslaagd voor mijn mbo diploma, al heeft het me wel veel moeite gekost.

Ik probeer mijn leven echt weer op te pakken, doe leuke dingen (veel dingen wat ik voor mijn ex gelaten heb).
En toch voel ik me best alleen. Ik mis gewoon een maatje.

Afgelopen maanden leuk contact met een jongen gehad. Wat we nu opnieuw rustig aan weer opbouwen.

Na al dat gedoe met me ex kwam ik een leuke jongen tegen. Na heel wat he appt te hebben en geflirt, blijkt dat hij nog niet toe is aan een relatie. Bah voel me opnieuw shit. Sorry ik moest het even kwijt.

En dan zie je je ex ineens meerdere malen in 1 week. En het blijft raar.
We liepen recht op elkaar af, hij was samen met zn nieuwe vriendin. Ik keek hem recht in de ogen en hij mij, en toen zag ik dat hij de tranen in zijn ogen had staan. Hij zei hoi, en ik heb weggekeken en niets gezegd.
Bizar. Zag ik dat nou goed...?

Ik voel me zo alleen.
Inmiddels is alles 7maand geleden. En eigenlijk heb ik ook niet het idee dat ik hem als persoon mis, maar meer dat je alleen bent. Moet nu alles alleen moet ondernemen. Ik mis het samen zijn met iemand.

Ik voel me zo snel rot om dingen.
De jongen die ik wel leuk vind heeft me geblokkeerd op whats app.en reageerd ook niet op sms. Ik voel me hier best rot door.
Dan komen de gedachten van me ex weer terug. Net of het me gewoon niet mee zit met de jongens.

Ik heb via het internet een jongen leren kennen. Heel wat leuke gesprekken gehad via whats app en ook afgesproken 1keer.
Hij gaf signalen mij wel leuk te vinden. Ik heb hem dus verteld dat ik hem leuk vind, en nu blijkt hij helemaal niets met mij te willen.
Bah weer een rotgevoel.