In mijn telefoon staat: 'Zelf dat plekje dat leeggekomen is, opvullen.' Tsja, en hoe...? Heel vaak vergeet ik het ook, hoor! Dan zit ik hem maar te missen en me rot te voelen en gefrustreerd. Als ik er wel aan denk, zijn het hele basale dingen. Een kop thee voor mezelf zetten. Een lekker kussen pakken om op de bank te liggen. Een boek kopen en lezen (ik hou daar heel erg van). Iemand uitnodigen voor het eten. Iemand anders vragen om die laatste plank voor me op te hangen. Vooral mezelf NIET verwaarlozen. Lief zijn voor mezelf. Mijn huis schoonmaken. Eigenlijk alles wat ik ook voor hem deed, voor mezelf doen. Ik heb de neiging om dan niet meer voor mezelf te zorgen of lief te zijn... Ben nu bijvoorbeeld een nieuwe muzieklijst aan het maken, nieuwe muziek aan het zoeken. Al mijn muziek associeer ik met hem... Kon het niet meer luisteren, terwijl ik er vaak zo 'gelukkig' van word. Snap je? Eigenlijk wil ik geen nieuwe muziek, ik wil gewoon inslapen en niet meer wakker worden. Maar mijn ratio zegt me dat het goed voor me is..

Het is allemaal crap. En het missen wordt no way minder. Maar slechter ga je je er niet door voelen..