Selas,

Bellen naar haar moeder!!!

Er is geen weg terug, je moet er verder doorheen!

ja ik heb haar gebeld. Heeft me zeker wel goed gedaan. Ze heeft me verteld dat ik altijd welkom ben als ik in de buurt ben en eens langs wil komen. Dat vond ik wel fijn om te horen. Tja, heb ook te horen gekregen dat het goed gaat met mijn ex voor zover ze het weet. Ze doet de dingen die ze wou doen. Zingen en dansen. Ze wil misschien volgend jaar in het buitenland studeren. Ze gaat bijna niet meer uit. Haar moeder zegt dat mannen haar op het moment absoluut niet interesseren. Ik wou het toen vragen over die C. uit Zweden, maar deed het toch maar niet. Wat doet het er ook toe. Ik baal aan de ene kant toch wel van dat berichtje. Baal ook van de informatie die haar moeder gaf over haar. Maar toch deed het me ook wel goed. Toch iets van haar vernomen. Heb nu echter toch weer zoveel vragen die ik haar zou willen stellen. ook vind ik het klote dat het aan de ene kant zo goed gaat met haar, ook al wens ik haar echt het allerbeste en vind ik het heel goed dat ze die dingen is gaan doen. Dat ze van alles doet wat ze wou doen. En dat ik me dan toch weer zo klote voel. Dingen die ik wou doen zijn nog niet gedaan. Plannen die ik had zijn nog niet gebeurd. Voel me toch telkens weer verdomd klote door de gedachten aan haar die boven komen de laatste tijd. En uitgerekend nu krijg ik dan ook weer van haar te horen. Weet ook niet wat ik verder nog achter dit contact moet zoeken. Ergens krijg ik toch dat ene kleine beetje hoop dat ze misschien.... ach wat haal ik mezelf ook voor mijn netvliezen. Die hoop moet ik maar snel uitbannen voordat het me helemaal opvreet. Ik baal toch wel dat ze contact heeft gezocht met mij. Ik vind het heel aardig dat ze me wou vertellen van die hond. Vond het ook fijn weer eens met haar moeder te hebben gepraat. Maar toch... als ik de keuze had gehad, dan had ik toch liever gewild dat ze me helemaal niets had verteld. van alles komt nu weer door mijn hoofd heen. Ik voel me gewoon weer helemaal kut!!! En het rare is toch wel weer dat ik het ook fijn vind dat dit is gebeurd.... aaaaarrgh.... ik baal van deze rot gevoelens. Wanneer rotten ze toch op? Word er gewoon pissig van. Maar ja. Hopelijk voel ik me morgen weer beter. ben nu ook heel erg moe van de terugreis. Heb nodig wat slaap nodig. Ga zo maar eens slapen en hopelijk schijnt morgen het zonnetje!

Edit: Zit er ook heelerg over na te denken om haar misschien toch een berichtje te sturen dat ik het ook voor haar heel naar vind van de hond. En dat ik hoop dat ze snel over het verdriet heen is of zoiets dergelijks. Maar dat ik toch wel iets laat weten. Ach het grijpt mij toch ook wel aan. Ik weet echt even niet wat te doen!

*Ama me fideliter! Fidem meam noto: De corde totaliter Et ex mente tota, Sum presentialiter Absens in remota.*

Lieve Selas,

Erg herkenbaar, dat een contactmoment je weer zo k*t kan laten voelen..... Net wat Geraldine zegt, afkappen, helemaal.... Niks meer terug sturen, niks meer aangaan...

Ik wilde je eerst nog adviseren om uit zelfbescherming ook even niets aan haar moeder te laten horen... En anders het via een kaartje te doen. Juist omdat ik voor dit dipje al bang was.. Bang was dat er toch wel over gepraat zou worden, en het je pijn zou doen.
Maar iedereen raadde je aan het toch te doen, dus begon aan mezelf te twijfelen, en heb maar geen reactie gespost.

Deze dip gaat weer snel genoeg over... Nu weet je ook dat geen contact het allerbeste is....

Laat je niet klein krijgen, laat je er niet onder krijgen he.

Dikke knuf

Omdat je nog hoop hebt soms Selas?

Ja, dat is ook balen.. Ik herken dat wel... Dat ze mogelijk spijt zou hebben, erover nagedacht heeft, daarom weer contact zoekt. Dat soort vragen Selas?

Heb net een smsje gekregen dat de hond nu dood is. Ik vind het allemaal heel naar.Wil haar eigenlijk dolgraag bellen. Maar toch vind ik dit niet verstandig.Heb net een email getypt die ik wil opsturen, maar ook dit vind ik nog steeds onverstandig. Ach weet je wat... boeiuuh ook. Wat kan die email voor kwaad, dat ik me nog erger ga voelen dan in het begin. Nee, die bottum heb ik al gehad. Een terugslag kan het wel geven, maar daar ben ik inmiddels wel aan gewend. Heb wel in die email gezet of zeme voortaan met rust wilt laten. dat ik er nog niet aan toe ben om contact met haar te hebben. Hopelijk reageert ze op mijn email en heeft ze daar respect voor. En anders bevestigt het weer hoe ze al die tijd al was.

*Ama me fideliter! Fidem meam noto: De corde totaliter Et ex mente tota, Sum presentialiter Absens in remota.*

Selas, lieve jongen, ook jij bent als een broertje voor me geworden. Ik denk later op de avond vaak in muziek, luister deze liedjes eens:
against all odds - niet de phil collins versie, maar die van Gavin deGraw.
I don't wanna be - ook van Gavin deGraw
Wash away - Vertical Horizon
fire and rain - James Taylor
Laat die tranen stromen, denk maar fok die b*tch, en kijk weer vooruit

*My heart cried so loud for you it's lost its voice*

Ok ik heb een reply van haar op mijn mail gekregen. Ze heeft op een heleboel vragen die ik had antwoord gegeven. Maar ook een heleboel dingen links laten liggen. Ze heeft o.a. ook gezegd dat ze heel graag hoopt dat we op een gegeven moment vrienden kunnen worden met elkaar. Ik voel mu nu zo raar en vertwijfeld door haar. Snap eigenlijk niet meer wat ze nu wilt bereiken. Ik ben gewoon helemaal in de war. Eerst zegt ze tegen me dat ze toch liever niet heeft dat ik haar bel. Dat vond ze niet echt fijn. Mailen mocht wel. Ze beslist voor mij om het contact niet te onderhouden, want ze denkt dat ze me daarmee minder pijn doet. Ik heb haar aangegeven dat ze me juist zoveel pijn heeft gedaan door me zo te negeren. Nu komt ze dan met die smsjes. En nu in die mail dat ze hoopt dat we vrienden worden. In die mail staat dan ook dat ik haar altijd mag bellen als ik iets kwijt wil. Ik snap haar niet meer. Ik volg haar niet meer. Ik ben verward. Ik weet niet meer wat ik er van moet denken. Weet nu ook niet meer wat ik moet doen en wat ik wil. ik heb haar toen gezegd dat ik niet wil dat ze me nog smst, belt of mailt. Ik weet nu niet meer wat ik nog wil. Ik heb haar nu gezegd dat ze maar moet kijken wat ze wilt. En als ze contact wilt en vrienden wilt zijn zoals ze zegt, dat ze dat dan maar moet laten zien. Maar dat het contact van mijn kant in ieder geval niet zal komen. Ik weet niet meer hoe of wat nu. Dit is dus ook niet goed. Ik kijk het nog eventjes aan en als ik het dan nog steeds niet echt relaxed vind of te raar vind, dan kap ik het direct af, want het sleurt me alleen maar weer naar het verleden. Maar ooh man wat mis ik haar nog steeds. En dan die klote hoop die weer omhoog komt door dit alles. Hoop dat ze het toch heel misschien doet om weer terug te komen. Maar dat is dan ook hoop waar ik niet op moet gaan wachten. Qua vrienden zijn heb ik haar ook gezegd dat ik dit niet wil, want dat doet me nog teveel pijn. Ik heb haar verteld dat de kans dat wij vrienden worden net zo klein is als de kans dat wij weer bij elkaar komen. Ik kan voor mijn gevoel gewoon niet een vriendschap met haar aan. Gevoelens van mijn kant voor haar zijn gewoonweg nog te sterk. Ik weet het niet meer. Weet echt even niet wat ik nu moet doen. Mijn zelfvertrouwen is door alles wat er is gebeurt erg afgenomen.Ook mijn zelfbeeld van mij is hierdoor erg afgenomen. Ben niet meer tevreden met mijzelf. Ben erg negatief geworden wat betreft een boel dingen die mezelf aangaan. Ik boor mezelf hiermee gewoon hard de grond in. Hebben jullie misschien advies?

*Ama me fideliter! Fidem meam noto: De corde totaliter Et ex mente tota, Sum presentialiter Absens in remota.*

Weet je, ik word behoorlijk pissig als ik het lees... ZIJ besloot voor JOU dat het beter was voor je om geen contact te hebben, terwijl jij hebt aangegeven dat je dat niet wilde? En negeert je dan een tijd? En nu wil ze vrienden zijn en dan moet jij dat ook maar willen? Krijg de indruk dat ze helemaal niet echt naar je luistert!! Dat ze doet waar ze zelf behoefte aan heeft, en het nog laat lijken ook alsof er niets aan het handje is en zij zo edelmoedig... brrrrrr.. goed dat je gemailed hebt hoe jij erin staat. laat niet met je spelen, doe waar JIJ op dit moment behoefte aan hebt, en laat haar maar de t**** krijgen.. sorry hoor, zit nog steeds in m'n felle fase.. vind het niet gek dat je zelfvertrouwen een knauw heeft gekregen als zij zo met je omgaat. Laat dat niet gebeuren hoor! Zoals G hierboven zegt: probeer de controle terug te krijgen. Zo leuk lijkt ze me overigens niet dus of je je dan wat aan moet trekken van het feit dat je door haar gedumpt bent.. lijkt me niet!! Gewoon verder met je leven en op naar iets beters!!!

Lieve Selas,

Ben het helemaal eens met de dames hoor...
Valt me wel op dat ze eerst je contact niet op prijs stelde, het niet wilde. Nu je haar een hele tijd genegeerd hebt, geen aandacht gegeven hebt, wil ze toch ineens je aandacht weer hebben. Ze is niet meer in de picture, en wil dat wel, zo komt het althans bij mij over.

Ook ik zeg dat vriendschap absoluut nog niet kan. Uit hele kleine dingen, acties, gebeurtenissen put jij hoop dat ze je misschien nog wel terug wil. Ook hieruit..... En zo kun je niet verder met je verwerkingsproces, maar blijf je een tijd stilstaan.

Inderdaad wat Geraldine zegt, controle weer in handen nemen, en afkappen dat contact. In ieder geval totdat jij er wel klaar mee bent, want dit gaat je keer op keer niet lekkerder doen voelen.
Hoe ging het me je toen je geen contact had????? Best wel goed toch? Ging steeds beter?
Nu is het contact er weer, en je merkt meteen dat je stappen achteruit doet, en je je rot voelt.

Kies maar voor jezelf, uiteindelijk zal het je zoveel opleveren lieverd.... k geloof dat jij sterk genoeg bent om die keuze te maken. En het doet er niet toe wat ze daarvan vind, of ze er blij mee is, het is GOED VOOR JOU!

Knuffel Lin

Tja, hoe het gaat.... gaat wel beter als een paar dagen geleden. ik hoor nu niets van haar. Had nog wel een reactie gegeven op haar mail. Dingen verduidelijkt die zij niet begreep en dergelijke. Heb in die mail ook weer een aantal vragen gesteld die zij nog steeds niet heeft beantwoord. Zoals bevoorbeeld waarom ze me nu een maand lang aan het lijntje heeft gehouden door te zeggen dat ze niets voor die gast voelt, terwijl dat wel zo was en het na een maand pas vertellen. Maar nu reageert ze dus niet meer. Ik heb soms toch echt de neiging om haar te bellen of te smsen en haar te vragen waarom ze nu geen antwoord geeft op deze vragen en waarom ze nu dan niet reageert. Ik heb in die mail gezet dat ik graag wil dat ze erop reageert. Dus ik snap niet waarom ze dat dan niet doet. Maar ja, ik zie wel. Ik moet zoals Lin, Zon en Geraldine al zeggen, weer even verder gaan. Even weer een paar stappen vooruit doen. Voel me dus wel weer wat beter. Bedankt voor het vragen. En hoe gaat het met jou LB?

*Ama me fideliter! Fidem meam noto: De corde totaliter Et ex mente tota, Sum presentialiter Absens in remota.*