Online gebruikers
- Just a guy
Hoi allemaal,
Ik ben nieuw hier en wil heel graag mijn verhaal kwijt. Ik ben een vrouw van 34 jaar, 12 jaar samen met * waarvan negen jaar getrouwd en twee lieve kindjes van 2 en 5 jaar oud. Sinds een half jaar is de grond onder mijn voeten langzaam aan het wegraken. Om het verhaal niet te lang te maken hier een korte versie: Mijn man is sinds de geboorte van ons tweede kindje niet meer gelukkig. En hij heeft vaak aangegeven aandacht tekort te komen. In het begin nam ik dit niet serieus, iets wat ik dan ook niet goedkeur. Maar nu sinds een jaar heeft hij gevoelens voor iemand anders. Hij heeft in december drie weken echt iets met haar gehad. Dit alles heeft hij toen begin dit jaar opgebiegd. We hebben toen vaak goede gesprekken gehad over hoe het nu verder moet en bepaalde zaken op een rij gezet en we zouden er weer voor gaan. Nu zijn we een half jaar verder, begin juli is het weer fout, hij heeft toegegeven nog steeds veel voor haar te voelen en twijfelt over ons. We zijn op vakantie gegaan en ik heb toen voorgesteld om na de vakantie tijdelijk uit elkaar te gaan. Ik heb hem dus gezegd dat ie maar een bij haar in moet trekken om te kijken of zij echt zo geweldig is en of gras bij haar echt groener is. Dit scenario hebben we uitvoerig tijdens onze vakantie besproken. Ook hebben we uitvoerig gepraat hoe we het zouden regelen als er een scheiding zou komen. Zowel financieel en hoe we het met de kinderen doen. Ik heb hem gezegd dat als ie na deze tijdelijke breuk erachter komt dat hij mij (ons) terug wilt dat ie dit dan ook echt zal moeten laten merken en ik wil dat ie terugkomt voor mij en niet voor de kinderen. Zodra ik merk dat het laatste het geval is zal ik alsnog de stekker eruit trekken. Want op dit moment heb ik konstant een tweestrijd: mijn gevoel zegt ik wil hem terug en er voor gaan. Maar mijn verstand zegt heel nuchter ik ben er klaar mee en wil een nieuwe start zonder hem. Hij is nu een paar dagen dus al weg en ik mis hem wel maar ik kom ook wel tot rust. Hij heeft de afgelopen dagen al wel laten merken dat hij mij mist en dat ie toch wel het gevoel krijgt dat ie op zijn bek gaat, dus dat het allemaal niet zo rooskleurig is bij haar dan ie dacht. We wachten maar af....
Ik ben blij dat ik deze site heb gevonden. De afgelopen maanden zijn echt een hel geweest en ik ben er nog lang niet. Maar niemand in onze omgeving weet hier iets vanaf, ik heb dus nog nooit mijn verhaal kunnen doen, iets wat nu toch wel oplucht. Dus mocht je nog tips of commentaar hebben graag.
Veel liefs S.
Lieve Vincesenzo, Ik begrijp
Lieve Vincesenzo,
Ik begrijp uit je verhaal dat je man dus inziet dat het elder niet beter is. We weten pas wat we missen wanneer er iets niet meer is. En ja kinderen achterlaten is niet alles. Zelf kan ik mijn dochtertje om de week een week hebben dus co-ouderschap. Is goed naargelang de omstandigheden (wou haar liever altijd zien en bij mij hebben)!
Wat ik ook denk op te pikken uit jouw verhaal is mss een drang om alleen verder te kunnen gaan. Dus maak voor jezelf ook de conclusie waarom je zou willen samenblijven. Is dit voor jou haalbaar, want het is niet alleen je man die beslissen kan.
Chapeau dat je na misstappen kan vergeven, zou ik persoonlijk niet kunnen, wat de gevolgen ook moge zijn en ik denk dat ik met deze mening zeker niet alleen ben.
Tips heb ik hiervoor niet, want telkens als mijn partner, nu dus ex partners mij bedrogen was het voor mij helemaal uit en over.
Wat je ook kiest, sterkte.
Speler
Life is what you make of it...or not!
Don't let my nick fool you.
Don't be a rabbit, let the hunters see what you think of them!
keuzes maken
Lieve Vincesenzo,
Je zult je even niet moeten laten leiden door je man, die heeft blijkbaar zijn best gedaan om voor zichzelf uit te zoeken wat hij nu wil (en geloof me, dat weet hij nu ook nog niet), en dat zal jij nu ook moeten doen.
Helaas heb ik in het verleden wel in een soort gelijke situatie gezeten, niet in de jouwe maar die van je man.
Dacht dat het respectievelijke gras ook groener was elders, ben er toen achter gekomen dat het niet was en heb de kans gekregen om terug te komen bij mijn ex, wat ik je wel kan zeggen is dat ik en mijn ex daar uiteindelijk niet veel beter van zijn geworden(wat natuurlijk niet betekend dat dit zo voor jullie ook hoort te gaan)maar voor ons is het begin van het een hele lange weg bergafwaarts geworden, het vertrouwen is weg, echt praten over wat er gebeurt is deden we niet (was te pijnlijk).
Het was een periode waarin twijfels en verwijten overheersten,, en alhoewel we de schijn naar de buiten wereld probeerde op te houden bloeden onze relatie beetje bij beetje dood.
Wat ik hiermee wil zeggen is, gebruik deze tijd voor jezelf, laat niemand je dwingen om nu een beslissing te maken, dat recht heeft hij verloren toen hij het niet meer zag zitten en met iemand anders aan de gang ging.
Niemand anders kan er voor zorgen dat je gelukkig bent als jij zelf, jij bent dus prioriteit nr 1 en de rest die wacht maar.
Heel veel succes en sterkte
Keyser Sose
Terug en weer weg
Hoi lieve mensen hier ben ik weer...Gisteren besloot mijn man definitief terug te keren bij ons. De proefscheiding die we hadden gepland voor gedurende vier weken zijn uiteindelijk 4 dagen geworden. Dacht ik want....gisteren was ik helemaal bovenjan, veel gepraat en hij gaf aan hoeveel hij me had gemist en was helemaal blij om weer in zijn eigen bed te liggen. Vandaag moesten we allebei weer gaan werken en tijdens het eten maken kwam het hoge woord eruit. Hij zei me dat het hem niet goed ging en dat hij heel de dag aan haar heeft moeten denken. Eerst barstte ik in tranen uit maar vrij snel daarna herstelde ik en gaf aan dat dit logisch is ik bedoel een gevoel gaat niet van de ene op de andere dag over. Hij maakte een zeer verwarde indruk en was zichtbaar aangedaan. Hij zei dat hij te snel is teruggekomen en is nu dus net weer terug gegaan...Terwijl zij dus denkt dat ie voor mij had gekozen is hij nu weer terug naar haar....Als zij hem binnenlaat, anders gaat hij door naar een hotel...Maar zij is zo hoteldebotel van hem dat hij daar wel terecht zal kunnen. Ik word er echt gek van. Hier zit ik nu weer met mijn twee mannekes te wachten totdat papa het wel weet. Verdomme ik wou dat ik er niet zoveel van hield...Ik heb mezelf voorgenomen om me goed te houden en dit nog te accepteren en wachten, maar dit keer is het echt de laatste keer. Het was mijn idee die proefscheiding maar ik vraag me af of dit de oplossing is. Ik krijg ook erg de indruk dat hij zwaar overspannen aan het raken is van deze hele situatie, ik heb dan ook gezegd dat we mischien aan relatietherapie moeten denken.
Heeft er iemand wellicht ervaringen met relatietherapie?
Zo dit lucht weer op, even alles weer van me af typen.
Mensen die hebben gereageerd hierboven bedankt voor jullie medeleven!
groetjes S.
Hoi Vincesenzo
Hoi Vincesenzo,
Als ik jou verdrietige schrijven lees, dan krullen mijn tenen om, weet je....
W?ɬ°t ?ɬ?s dat toch tegenwoordig? *ik ben niet meer gelukkig* hoor je dan...
En in jouw geval dan na de geboorte van jullie jongste....
Terwijl hij in feite dronken van geluk zou moeten zijn met zijn nieuwe kleine spruitje..maar neeee...meneer is * ongelukkig*...
Hij wist toch van te voren dat jullie (jouw) leven drukker zou worden als die kleine geboren was?
Dat zeker het eerste half jaar, je bijna leeft als een robot..weinig slaap, s'nachts eruit, dodelijk vermoeid zijn, helen van de bevalling, je andere kindje enz enz. Hij w?ɬ©?ɬ©t toch hoe het allemaal werkt? Hij is toch niet achterlijk? Wat verwacht hij dan?
Fulltime bediening en vier keer per week sex op commando?
Maar omdat meneer niet genoeg aandacht krijgt is dat voor hem reden genoeg om zijn *dick* maar in een ander te hangen?
Zomaar? vanwege gebrekkige aandacht? Omdat HIJ zijn steentje niet naar behoren kan bijdragen?
Omdat hij gepamperd wenst te worden als kind nummer 3? Omdat het hem allemaal 'te veel' wordt?
Ja ..lust je nog een pond peren !.....
Allemaal bullshit..dat zeg ik! Hij gebruikt jouw en zn kinderen als excuus om zijn verantwoordelijkheid niet te dragen...
Meneer wil vrij zijn..pierewaaien, lellebellen...en over j?ɬ?uw rug meiske!
Hij geeft j?ɬ?u eigenlijk de schuld van zijn vreemd gaan..ja..n?ɬ? n?ɬ?g mooier...Er was geen genoeg aandacht pppfff wat een goedkope smoes zeg...Ja, zo lust ik er ook nog wel een paar. En nu heeft ie het zo voor elkaar dat hij van jou bed naar haar bed overhobbelt onder het mom: Ik weet het niet...ik weet het niet...
Nou..een tip van mij....Geef hem zo`n trap in zijn lende dat hij de eerste twee maanden niet rechtop kan lopen!
Dat zijn kop voorlopig niet stilstaat met spinnen...Sorry voor mijn geweldadige uitspraak, maar iets anders schiet mij even niet te binnen. Hij is een Nemer...en als jij dit niet tot een halt roept zal hij je alles afnemen wat je in huis hebt om te geven.
Hij zal onder deze omstandigheden een wrak van je maken, hij zuigt je helemaal leeg totdat er een slap aftreksel van jezelf over is,en dan ?ɬ°lsnog, zal je na al je 'geven' aan de kant geslingerd worden. Want je bent een zeur, een zeikerd geworden.
Hij hoort je alleen maar 'klagen' en zie je alleen maar huilen, jij doet moeilijk en legt hem het vuur aan zijn schenen..en ja welke vent wil dat nou? Z?ɬ?j is aantrekkelijker, want ze zeurt niet, ze zeikt niet..heeft geen kinderen van hem.
Bij haar hoeft ie alleen maar tussen de lakens te schuiven ..meer niet.
Bij haar krijgt hij de aandacht die hij wil, ze hebben het rijk voor zich alleen, geen huilende of jengelende kindjes om hem heen,geen beslommeringen van het dagelijks leven (n?ɬ?g niet)..dus ja..Utopia voor hem..
En hij legt het allemaal mooi bij jou neer....want h?ɬ?j is niet gelukkig...En jij? Hoe zit het met jouw geluk dan?
Jij..de Gever...loopt gebukt onder het schuldgevoel dat h?ɬ?j vreemd is gegaan d?ɬ??ɬ?r en ?ɬ?m jou..omdat meneer niet genoeg aandacht kreeg...Hoe d?ɬ?rft hij dat zo naar jou te uiten! Hoe d?ɬ?rft hij jou met dit op te schepen..wat een lafaard zeg..
En nu probeert hij er zo goed mogelijk van af te komen...en jij laat hem nog kiezen ook op zijn gemakkie...
Hij mag in jouw bed overdenken of hij nog wel bij jou en zijn kindertjes wil blijven, en in haar bed mag hij vertellen hoe rot hij zich behandeld voelt door jou, en door haar 'getroost' wordt omdat hij het zo zwaar heeft en zielig is...
Ja...welke vent lust dit niet? Wat de reden ook mag zijn of hoe de relatie ook zijn verloop heeft gehad..wie daar dan ook de 'schuldige' van is..HIJ heeft het mes in jullie relatie gezet! HIJ heeft een mes in jouw hart geduwd..HIJ heeft jullie de nekslag toegebracht..HIJ... En nu weet hij het niet meer? Laat jou al een tijdje bungelen van wel of niet?
Moet jij je maar neerleggen bij het feit, dat als hij het even niet meer weet, rent in de armen van een andere vrouw?
Kom op zeg...?ɬ©lke vezel in je lijf komt hiertegen toch in opstand? Je gaat toch niet op de bus zitten wachten totdat hij eruit is met oog op wat hij moet doen? Hij houd van je of niet...en ik vind het niet leuk om te zeggen tegen je, maar als deze dingen gebeuren dan zit de liefde niet diep...eigenlijk is die dan ver te zoeken...vader van twee jonge kindjes zeg,kom op..
Hij zou de koning te rijk moeten zijn..die egoist...
W?ɬ°t je ook zal doen of ondernemen..het mes zit in je hart..de doorn zit in je zij...HET is al gebeurt...
De onderste stenen zijn uit jullie fundering geslagen..moedwillig..
Je moet van goeie huize komen wil jij dit tegenhouden om het niet verder down hill te laten gaan...
Probeer je gevoel maar eens 'uit' te zetten als hij de liefde wil bedrijven met je...Probeer de gedachtes maar tegen te gaan dat hij met diezelfde handen die jou dan behagen, een andere vrouw plezier heeft bezorgd....dat lukt je niet...
Ik zou zeggen; doe geen moeite om het tegen te gaan..laat het maar down hill gaan, maar ga niet in de stroom staan!
Zoek een veilige plek aan de kant en bescherm je kindjes en jezelf...laat je niet meesleuren naar die inmens diepe bodem...
Want d?ɬ°t staat je te wachten hoor..de bodem, als je niet aan de rem trekt. Zet je verstand op nul en je blik op oneindig...
Trek je eigen plan de campagne, regel dingen, zorg dat je dalijk niet met lege handen staat...
Denk alleen maar aan jezelf en je kinderen in deze..het klinkt misschien keihard en hartvochtig..maar lieve Vincesenzo, als je het niet doet zal je een hele dure prijs betalen...je zal jezelf 'kwijt raken' in de poging te lijmen wat er niet meer te lijmen valt...Jou doet alles onder het mom van liefde...maar die zit er niet meer...er is geen liefde meer van zijn kant, het houden van.
Er zit genegenheid, gewenning, vertrouwde omgeving, emoties...maar geen liefde...Wat er ooit zat is verdwenen toen hij bij een ander tussen de lakens kroop...Hij heeft een aanloop tot bezinning gehad..hij heeft genoeg tijd gehad om er over te denken of hij wel of niet met die ander in zee zou gaan. Je beland niet na een keer met elkaar in bed, dus hij had stof genoeg om over na te denken.
Maar hij heeft het t?ɬ?ch gedaan..niet onbezonnen, nee,..niet in een vlaag van verstandsverbijstering, maar weloverwogen heeft hij zijn geval achterna gelopen, met als reden dat hij het recht had dat te doen, omdat jij hem niet genoeg aandacht gaf...
Klinkt akelig he? Nou..ik vind het akeliger om te lezen dat JIJ jezelf iets verwijt, en hem daar nog over in verdediging neemt.
Hij heeft het goed voor elkaar als jij de schuld bij jezelf zoekt en je afbeult met vragen w?ɬ°t je dan allemaal niet goed heb gedaan...Je schuldig voelen omdat je moeder bent en een druk bestaan heb, waar sommige dingen weleens bij in schieten...
Je schuldig voelen, omdat je krijg te horen dat je als vrouw te kort geschoten ben, omdat hij niet krijg zoals h?ɬ?j het wil...
Want als je tenslotte aan al zijn wensen had voldaan, had hij geen reden gehad om in de armen van een ander d?ɬ°t te zoeken wat hij tekort kwam bij jou...Jij bent tekort geschoten in het geven van jouw liefde en aandacht...vindt hij..
Maar hoe zit het dan met z?ɬ?jn liefde voor jou?! Waar zat zijn begrip en geduld? Zijn normen en waardes? Zijn toewijding aan zijn kinderen? Zijn loyaliteit tegenover jou? Zijn vertrouwen?
Telde al die andere goeie jaren niet meer mee dan? Alle herinneringen? Jullie 'topmomenten'?
Blijkbaar dus niet meis...het heeft allemaal niet zwaar genoeg gewogen..het had voor hem niet genoeg waarde om te behouden.
Als dit wel het geval had geweest had je nu niet in deze situatie gezeten..of wel? Je komt mij niet vertellen dat hij niets wist welke gevolgen aan zijn vreemdgaan zou zitten..mij maakt hij dat niet wijs...
Zijn 'belangen' gingen v?ɬ??ɬ?r die van jou en zijn kinderen...
En nu zit hij een portie zielig te doen en meneer 'kweet niet uit te hangen..
H?ɬ?j is verward..h?ɬ?j weet niet hoe of wat...h?ɬ?j is de weg kwijt...nou allemaal bla bla bla...geloof me. Hij w?ɬ©?ɬ©t prec?ɬ?es wat hij wil,maar hij is te chicken-shit om daar eerlijk over te zijn. Hij is bang voor de gevolgen..hij raakt dan een van zijn twee walletjes kwijt, d?ɬ°t is het!
Nou..maak die lijdensweg die hij je wil bezorgen zo kort mogelijk...Doe j?ɬ?j maar wat h?ɬ?j dalijk van plan is ?ɬ©n doet!
Laat hem lekker zijn koffertje pakken en opdonderen, maak afspraken over de kinderen, regel wat er geregeld moet worden tussen jullie, en laat hem maar aan zijn lot over...net zoals hij jou wil doen met je twee kindjes...
Het is 'over'...Welk sein..welk teken heb jij nodig om dat in te zien? Is zijn vreemdgaan niet het grootste teken wat je kan krijgen? Dat is geen seintje, maar een SEIN z?ɬ? groot..daar kan je moeilijk omheen, toch?
Hij heeft het heiligste der heiligste geschonden en daar bestaat geen pardon voor...en hij speelt twee rollen...de goedhartige samaritaan, en het 'slachtoffer'...Slim mannetje...Hopelijk trap jij daar niet in en hou je je kop helder.
Laat je niet meeslepen door sentiment en vroeger...Vroeger is dood en hem kan je niet meer vertrouwen...
Wat er ooit eens was is niet meer lieve meid...en zal n?ɬ??ɬ?it meer terug komen...Kies voor jezelf en je kindjes..Kies voor een nieuwe start..Kies voor je eigen geluk...overduidelijk ligt dat niet bij hem...Kies wat het b?ɬ©ste is voor j?ɬ?u..
Kies beter dan waar je nu voor wil settelen...en dat is verdriet en blijvende pijn...Kijk maar in zijn ogen...
Je zal door een hel gaan, dat geef ik toe. Je zal veel tranen laten...Maar aan alle begin zit ook een einde, ook voor jou.
En als jij dit kan zien als iets tijdelijks, iets waar je doorheen moet om de zon weer te zien schijnen, dan kom je er beter en sterker uit dan ooit. Vertrouw op je eigen kunnen en dat alles goed komt.
Ik beschrijf 'gevers en nemers' in mijn blogs als je niet precies weet wat ik daar mee bedoel.
Lees ze eens door, misschien dat je je er een beetje in kan vinden en er krachtiger door wordt...
Lieve meid, ik schrijf soms pittig, en wil je absoluut niet kwetsen..het komt uit een goed bedoeld hart...
Ik hoop in ieder geval dat je iets aan mijn schrijven heb....
een warme groet, FreeSpirit
Ik ben slechts jou in een andere vorm...
Even tussendoor...
Beste Freespirit: Het is de "Barmhartige Samaritaan", en de parabel van de Barmhartige Samaritaan gaat over respect en naastenliefde ook voor hen met een andere (levens)overtuiging dan jezelf.
Voor de rest: Hulde voor je observaties.