Pijn.

Diep van binnen, het gevoel te missen.
7 1/2 maand geleden kwam ik haar tegen. Op de trein.
Samen plezier gemaakt. Zij in een moeizame relatie. Ik in doodlopende relatie.

Vriendschap...
Ondertussen al veel meegemaakt. Haar meegeholpen in de verhuis. Met nieuwjaar -bewust- alleen naar Amsterdam vertrokken (woon in België), terwijl zij nog bij haar ex zat. Gebeld, "we houden van". De woorden raak, het spel gespeeld.

En ineens is het voorbij.

De verkeerde woorden. Zij opende zich, juist op het moment waarop ik haar tegenhield door de concurrentie te laten spelen. Ik veranderde van de Prins op het Witte Paard ineens in Black Knight. En daarmee was de kous af. Zij schrok, op het verkeerde moment. Ik had haar mails verkeerd geinterpreteerd, zij had haar dromen verkeerd geprojecteerd, you-name-it.

Like it was not ment to be...
This hurts...