Verwerkt lijkt me toch niet het juiste woord. Geaccepteerd, me erbij neergelegd en ingezien dat het misschien beter is zo, zijn betere verwoordingen. Ik ben er zeker van dat als ze eenmaal de deur uit zal zijn, het gemis me wel om de oren zal slaan, maar ik denk dat het gemis beter te dragen zal zijn dan de huidige koude oorlog.

Nee, helemaal verwerkt heb ik het zeker nog niet, maar 2 weken geleden kon ik me geen leven zonder haar voorstellen, wou ik liever mijn leven stoppen ... Dat is nu wel anders: ik geloof weer dat er voor mij ook nog dingen in 't verschiet zijn nadat zij weg is, dat er nog andere knappe vrouwen in de wereld zijn en dat ik (die altijd probeerde haar te laten genieten, maar da's moeilijk als het je eerste "vrouw" is en ze je niet zegt wat ze graag of niet graag heeft) onmogelijk ZO slecht kan zijn in bed als zij nu wel beweert.

Ik heb met m'n zoon over de afgelopen weken verscheidene leuke dingen gedaan en dat plus de 17kg die ik ondertussen al ben afgevallen en de positieve opmerkingen die ik daarover her en der heb gekregen, hebben me positief beinvloed. Er zullen nog wel dipjes komen, maar na regen komt zonneschijn, toch ...

Oh ja, en m'n vrouw is in de laatste 3 weken niet zo lastig geweest als nu. Het lijkt wel of het haar stoort dat ik niet meer kapot ga eraan. Het rare is dat ik een week geleden dan onmiddelijk zou gehoopt hebben dat ze daardoor zou bij me blijven, maar nu ben ik overtuigd dat dat geen oplossing is. Ik wil niet uitsluiten dat we ooit misschien nog eens terug samen kunnen zijn, maar momenteel is het beter als we uit elkaar gaan.

Allez, 't is misschien nog wat vroeg, maar ik ga het toch maar zeggen: slaap zacht.

Net een blog geschreven. Laat niet opnieuw een nieuwe liefde jou op de rit brengen. Doorleef je verdriet dit keer wel. Dat is wat je nodig hebt, hoe vervelend het ook mag klinken. Lieve groet, ik weet hoe het is.

Ik dacht ook wel dat 3 weken kort was, maar het was dan ook wel zeer hevig, zoals je in m'n blogs van toen kan lezen. Het was herpakken of eronderdoor gaan. Misschien dat dat uiteindelijk de boel heeft ingekort, of misschien was het omdat ze me in 't verleden al eens bedrogen had. Ik had haar dat wel vergeven, maar vergeten doe je dat niet en het heeft ook jaren voor nachtmerries bij me gezorgd.

En tja, ze woont hier nog altijd hé. Misschien krijg ik een nieuwe inzinking als ze effectief weggaat of er ineens (weer) iemand anders aan haar zit, wie zal het zeggen. Hoe dan ook, momenteel gaat het goed met me en ik ben inderdaad ook niet meteen op zoek naar een langdurige relatie. We zien wel wat er gebeurt en maken er het beste van...