Ik wou dat de nachtmerries over gingen.. De dromen waarin hij mij opnieuw dumpt, de dromen waarin ik hem met zijn nieuwe vriendin zie, de dromen waarin ik vertel dat ik van hem hou en hij mij bruut afwijst... En dan wakker komen, misselijk zijn, beven, hyperventileren,... Ik wou dat ik er vanaf was!

Het eerste halfjaar dat we samen waren had ik vaak nachtmerries dat de realiteit maar een droom was. Dat ik niet echt bij hem was, dat alles nep was. Doordat ik gedumpt was door mijn 1e vriend kon ik het gewoon niet geloven dat ik nu zoveel geluk had met mijn 2e vriend. Hij was gewoon te mooi om waar te zijn. Ik was al maanden verliefd op hem toen ik het eindelijk vertelde en hij bleek ook meer voor mij te voelen. Ik voelde mij zo bevoorrecht! Toen ik uit die nachtmerries wakker werd was mijn vriend er om mij te troosten, ik kroop dicht tegen mij aan en prijsde mezelf dat ik zo veel geluk had.

En nu... ik ben nog steeds verliefd op hem.. Als ik aan hem denk krijg ik og vlinders in mijn buik. Ik zou hem zo graag weer willen kussen, knuffelen, in zijn armen kruipen. Maar nu word ik wakker en besef ik dat de realiteit nog harder is dan mijn nachtmerrie. Geen enkele romantische komedie gaat over 2 mensen die terug verliefd worden nadat ze al eens een koppel waren. Ik kan niet meer smachten naar hem in de hoop dat hij me ziet staan. Ik moet er mij bij neerleggen, maar het doet zo'n pijn. Hij was perfect, mijn alles,...