Na tien jaar weer alleen

Na bijna tien jaar gelukkig samen heeft ze mij bedrogen. Nu weet ze niet meer of ze nog verliefd is op me, en gaat ze terug alleen wonen. Voor mij (en volgens haar ook voor haar) kwam dit als een volledige verrassing, bijna van de ene dag op de andere. Officiëel blijven we nog een koppel, maar ik ken weinig gevallen waarin zo'n "afstand nemen" uiteindelijk leidt tot een herstel. Je leert allebei nieuwe mensen kennen, bouwt een eigen vriendenkring op, en voor je het weet ben je helemaal uit elkaar gegroeid. Of niet? Wat denken jullie hiervan?
Zelf kan ik moeilijk helder nadenken nu. Ik voel me in de steek gelaten...

rikky77's blog
login of registreer om te reageren

Ma, 13/04/2009 - 21:45 — christi

reaktie op na 10 jaar weer alleen

Hoi Rikky, Rot voor je, dat dit nu is gebeurt. Je kunt inderdaad niet helder denken op zo'n moment. Ik begrijp uit jouw verhaal dat het voor haar ook onverwachts was? was jullie relatie goed? Want als dat het geval was dan is het mischien nog niet zo te laat als dat jij nu denkt! En dan ook 10 jaar is niet niks, je hebt toch een band met elkaar! Ik denk dat zij nu heel erg in de war is vanwege haar eigen gevoelens; ploseling werdt zij verliefd op iemand anders! Dat hoeft nog niets te betekenen voor de toekomst; laat haar inderdaad maar even, neem afstand (tot op zekere hoogte) en hoe moeilijk het ook is probeer ook begripvol en vergevingsgezind te zijn... alhoewel ik bedrog niet echt kan waarderen! Afstand kan zeker tot herstel leidden en helemaal als jij niet als een hondje achter haar aan gaat lopen! je wordt juist interesant als je je eigen leven gaat leidden! sterkte!

Din, 14/04/2009 - 12:13 — rikky77

Waarom?

Bedankt voor je antwoord, Christi. Ik dacht dat onze relatie goed was, maar waarom gebeurt er dan zoiets? Ook zij leek altijd heel gelukkig in onze relatie.
Ik voel me nu bedrogen (ben ik ook natuurlijk) en dat is op zich al moeilijk om te verwerken. Momenteel weet ik zelfs niet goed hoe we dat kunnen plaatsen en hoe hieraan te werken. Maar nu ze dan ook nog alleen is gaan wonen is het nog moeilijker. Nu moet ik niet alleen dat bedrog verwerken, maar ook nog eens het feit dat ze er niet meer is. Overal lees je dat je als bedrieger juist meer aandacht en steun moet geven aan je partner, wil je dat het ooit nog weer echt goed komt. Maar zij doet dus net het tegenovergestelde. "Ik heb je bedrogen, en geraak nu maar zelf uit die knoop." a.h.w. Ik lig dus echt volledig overhoop. Wanhopig ben ik, ik loop tegen de muren op en ga er nog aan kapot. En zij, die anders altijd mijn steun en toeverlaat was bij de kleine tegenslagen van het leven, is er niet om mij te steunen in wat tot nu toe de moeilijkste periode uit mijn leven is. Waarom toch? Waarom?

Din, 14/04/2009 - 22:32 — christi

reaktie op waarom?

lieve Rikky, waarom? ja... als we dat wisten dan waren we al een heel stuk verder. Waarom weet ik ook niet precies maar... soms gebeurt het gewoon dat je verliefd kan worden... ook al heb je al een partner! Het punt is;"wat doe je ermee?"De meeste onder ons schrikken hiervan en zijn verward, jeetje ik ben verliefd, is wel spannend maar tegelijkertijd voel je je ook schuldig. Ik denk dat de meeste onder ons als ze een goede relatie hebben er ook voor kiezen om die verliefdheid weer over te laten gaan of er wat fantasieen over hebben maar er niets mee doen. In jou geval heeft je vrindin er wel wat mee gedaan... weetje, hoe rot dat ook klinkt en mischien wil je het niet horen maar :was jullie relatie echt zo goed? Mischien heb ik het mis en laat het mij dan ook alsjeblieft weten maar ik denk dan: miste zij iets? was er nog passie of zo?Hoe is haar karakter? is het een wispelturig type of juist heel serieus en trouw? vertel wat meer over haar! groetjes van christi

Din, 14/04/2009 - 23:41 — x

besluit

besluit eerst voor jezelf.. kun je leven met een vrouw die je heeft bedrogen?.. gaat dit later als het misschien goedkomt niet in de weg staan ? kun je daarmee om gaan?

als je dat antwoord weet dan kun je verder handelen .. kun je daar niet mee leven dan ga je verder ook al doet het pijn en kun je het wel dan trek je alles uit de kast om weer terug bij elkaar te komen maar laat weten wat je voelt en laat haar dan met rust. verwacht niet binnen een week reactie het kan wel een halfjaar duren.

wel weet ik dat 10 jaar niet niks is en dat je dat niet koud laat. door ze de rust te gunnen geef je ze de kans om je te missen maar daarvoor moet je zelf door de hel..

en bedenk goed als ze terug komt kan het ook te laat zijn maar is dat voor jou of voor haar.. heel veel sterkte

Woe, 15/04/2009 - 19:29 — rikky77

Wat nu?

Of ik hier mee om kan dat weet ik nog niet. Nauwelijks was die koude douche er van het vernemen dat ze me bedrogen had, of ze zei dus al dat ze (een tijdje?) apart wilde gaan wonen. Ik heb het allemaal nog lang niet verwerkt.
Ik probeer er zeker aan te werken, maar zij wilt nu eerst echt volledig verhuisd zijn voor we eraan beginnen te werken. Dit weekeinde zou dat gebeuren. Dat gaat nog een extra moeilijk moment zijn voor mij, vrees ik. Momenteel woont ze bij een vriendin van haar, maar liggen de meeste van haar spulletjes nog hier.
Tien jaar is zeker niet niks.
Het is een beetje cliché, maar als dit slecht afloopt denk ik dat ik mijn geloof in de liefde kwijt ben. Als zoiets moois, zoiets perfect, zoiets uniek en zoiets diep plotseling zo onstabiel bleek te zijn, dan kan geen enkele relatie nog ooit werken voor mij. Met m'n verstand besef ik dat iedereen dergelijke gedachten heeft op zo'n moment, maar toch. Wij waren echt iets speciaals. Dacht ik...

Woe, 15/04/2009 - 22:00 — x

liefde is altijd uniek

maar daar zijn wel 2 mensen voor nodig!

je hebt een bepaald patroon en een bepaald ritme waar je ex in voor komt...ook al moet je nu veel verwerken de liefde is veel te mooi om niet in te geloven..het is alleen de vraag of alle twee partijen ervoor willen knokken want daar schort het meestal aan..ga maar na..als je op 1 lijn ligt en hetzelfde doel hebt dan kun je alles overleggen en alles aan. maar mensen stoppen te snel..ze zien het even niet meer zitten en denken dat ze beter af zijn zonder!...terwijl ze dan juist veel stuk maken ...zoals vertrouwen.. geborgenheid...veiligheid..zekerheid zolang de een de ander niet laat vallen kan alles opgelost worden maar zodra iemand het echt omzet in daden is het vertrouwen weg en verlies je langzaam ook de rest.
de achterblijver heeft het hier enorm moeilijk mee want die heeft geen keus en heeft zich niet kunnen voorbereiden wat het allemaal zo gemeen maakt voor je gevoel ...ga maar na als iemand 1 jaar lang roept dat er iets moet veranderen en er gebeurd niks..dan heb je het zien aankomen en kun je het er in alle redelijkheid nog mee eens zijn ook..los van het feit dat je de persoon ongelooflijk mist...je ligt weer op 1 lijn dus er kan ook weer gepraat worden!...meestal negeren mensen elkaar als ze het niet met elkaar eens zijn, als ze dat wel zijn hebben ze namelijk weer iets gemeenschappelijks dus ga je weer zoeken naar meer overeenkomsten....miss nieuw begin??? of niet als je je er maar bij neerlegt..jeetje nu ik jou advies geeft wordt me ineens veel duidelijk zeg... die van jou bekijk ik rationeel en mijn eigen met emotie.. ik weet ineens wat me te doen staat haha...dit is pas raar! maar wat ik wou zeggen is er bestaat niet 1 ware liefde maar veel meer. je bent nu gefocust op haar omdat je leven om haar draait... echt na het beindigen van mijn eerste relatie ben ik een jaar knettergek geweest en dacht dit gebeurd me nooit weer. nieuwe relatie ging ook stuk dus ik moest er weer door.. maar hier had ik al veel minder moeite mee daarna relatie...?? ach het deed me niks zo overheen gestapt zo kon ik niet leven! en nu eigenlijk voor het eerst weer echt liefdesverdriet maar nu ervaar ik alles heel anders ik voel alles emotioneel...maar mijn verstand zegt steeds meid je weet wat je de vorige keren hebt gedaan en dat werkte niet dus probeer het nu anders.... en verrek alleen dat houd me al op de been omdat dit ook een overwinning op mezelf is. ik zit nu op drie weken ietsje langer en denk.. mis ik nou hem of mis ik de liefde..het vertrouwen... en ik denk dus nu ineens dat mensen de liefde missen... vroeger was mijn antwoord hem..hem..hem..nu ook nog maar ik realiseer me dat als dat niks wordt ik wel weer een nieuwe partner tegenkom en dan ben ik weer hopeloos verliefd en als dat weer stuk gaat heb ik weer liefdesverdriet dus ik wil je vooral duidelijk maken blijf geloven in de liefde ...als zij de ware niet is dan is er wel een ander die het voor je is

sterkte

Woe, 15/04/2009 - 22:27 — ief

Dat is zo waar, je mist voor

Dat is zo waar, je mist voor een groot gedeelte het gevoel dat de ander je gaf. Probleem is alleen dat niet zomaar iedereen je dat gevoel kan geven. Niet iedere relatie is een speciale en juist die speciale, als die stuk gaan dan krijg je de klappen.

Woe, 15/04/2009 - 22:37 — x

klopt

als een bus...echt helemaal niks aan toe te voegen..

raar he eigenlijk dat het zo werkt..

jeetje de liefde lijkt wel 1 groot spel .. en je oefent vaak totdat je wint

alles wordt me steeds duidelijker

Zat, 18/04/2009 - 01:21 — rikky77

Ik weet het allemaal niet meer...

Mja, ik weet het allemaal niet meer.
Maar ik weet wel dat ik m'n meisje mis, niet enkel het gevoel van samen te zijn of zo.
Het is allemaal zo rot. We gingen samen een huis kopen, we hadden zoveel plannen. En nu zit ik hier zonder m'n schatje... En dat na tien jaar de perfecte liefde, het ultieme koppeltje, uiteengaan was gewoon ondenkbaar, en van de ene dag op de andere is dat blijkbaar niet enkel een optie, maar zelfs een noodzaak geworden. Ik ben nu nergens meer zeker over, want m'n allergrootste zekerheid (wij zouden samen oud worden) bleek niet meer dan een laagje vernis. Let wel, "officiëel" zijn we nog een koppel, maar eerlijk gezegd, we doen nu niets meer dat koppels normaal doen, en als ze al eens bij mij is kan ze blijkbaar niet gauw genoeg terug weg zijn. Eigenlijk heb ik de indruk dat ze alleen nog naar "ons" appartement komt om spullen op te halen. Ik voel me zo verschrikkelijk slecht, bah bah bah!

Woe, 15/04/2009 - 19:24 — rikky77

Mijn meisje

Ik had (en zij ook, zegt ze) toch de indruk dat onze relatie heel goed was. Maar nu dat gebeurd is, is ze dus gaan twijfelen of dat wel klopte. Ik denk dat ze vooral het spannende van een prille verliefdheid mist, maar dat kan ook niet echt meer na tien jaar, volgens mij. Dat maakt dan plaats voor iets dat niet zo spectaculair is misschien, maar wel veel dieper. Er was zeker nog wel passie, hoor, dat wel! Zij is ook helemaal niet wispelturig, maar eerder serieus en trouw, en dat maakt me nu nog banger.
Iedereen die het nieuws hoort, kan het eerst ook niet geloven. Ze zagen in ons allemaal een perfect koppel. Ook ik kan er nog altijd niet bij...

Wie is online

Enquête