Beste forum gebruikers,

ik ben een man van 42 , gescheiden en 4 kids. zelf nog op goede voet met mijn ex vrouw.

Na bijna een jaar single te zijn geweest kwam ik spontaan een leuke vrouw tegen en twijfelde geen moment om hier iets mee te doen, ik zag haar lopen bij een supermarkt en plaatste een briefje met mijn nr onder de ruit.

de zelfde avond apte ze me , en een 2 tal weken heen en weer te hebben bericht besloten we om eens af te spreken, ze vond het briefje zo leuk en spontaan. Vanaf dag 1 hadden we een enorme klik en spraken we gedurende 6 maanden elke week wel af. Soms gewoon thuis , maar ook een aantal hele leuke tripjes (naar zee bv).

Ze had er zelf net een relatie opzitten (rond de zelfde tijd beëindigd als mij) en heeft zelf 2 kids.
Helaas zit ze in de situatie dat haar man ontrouw was geweest en totaal niet mee werkt aan het scheiden, dit is dus een redelijke vechtscheiding. dat een relatie er voorlopig niet in zou zitten wisten we allebei, maar ik heb nooit de druk hoog gelegd , maar juist erg begripvol geweest. Altijd als we bij elkaar waren voelde het voor beide kanten enorm fijn en heel vertrouwd, we apte elke dag. We wilde allebei van elkaar weten hoe het ging en waren oprecht geïnteresseerd in elkaar.
Vanaf dag 1 tot de laatste was het altijd enorm fijn.

Afgelopen week zou ze koffie bij me komen drinken (doen we wel vaker als we allebei even kinderloos waren).
Het gesprek wat toen volgde had ik niet zien aankomen, ze wilde stoppen en eerst haar leven op orde krijgen (wat ik natuurlijk begrijp en altijd heb gestimuleerd mocht ze daar de behoefte aan krijgen). Maar ze vertelde me ook dat er niets meer in zou zitten , het was dus definitief. Ondanks dat ze me vertelde dat het eigenlijk best wel goed voelde op dat moment dat ze me weer zag en bij me was.

Wat ik dus niet helemaal begrijp is dat na zo een fijne periode van leuke afspraakjes en ondanks haar situatie het dan definitief is.....
Ze heeft me altijd verteld me "heel heel leuk te vinden en steeds leuker, tot dit ene moment.
ze vertelde me dat ze zelf het idee had dat haar leven een puinhoop was en haar zelf eerst weer moest vinden.
Ze kwam wat van slag en in de war over (naar mijn mening)

het laatste ap-contact vroeg ik haar ; moet ik je keus als definitief beschouwen?

het antwoord was;

Definitief , ja ik vind het wel enorm lastig maar wel duidelijk.
je bent een super lieve schat en twijfel niet aan jezelf , dit ligt aan mij. ik moet eerst mijn leven op orde krijgen.

klinkt wat cliché maaar okay.....

ik ben enorm om haar gaan geven en persoonlijk vind ik dat we enorm goed bij elkaar passen... we hebben geen contact meer en ik geef haar haar rust. maar de stilte is enorm pijnlijk

alle tips ideeën zijn welkom....
alvast bedankt