Hoi Senzy,

Het is uiteindelijk niet zo goed afgelopen. In ieder geval heb ik nu definitief besloten dat ik niet met hem verder wil. We gingen het in december weer proberen. Vervolgens deed hij wel wat meer zijn best: kwam me van het vliegveld halen toen ik terug kwam van vakantie, belde me vaker, zei dat hij gek op me is. Toen kwam het moment waarop ik er weer in geloofde en me open ging stellen. Toen ging het mis. Als hij bij me was wilde hij tv kijken, als we samen ontbeten had hij het over zijn eigen dingen, hij praatte over wonen in het buitenland (alleen) en liet ook weer minder van zich horen. Kortom, zijn aandacht nam af. Verder blijft hij een man die vaak doordeweeks gaat stappen en gewoon niet echt diepgang heeft. Als ik me steeds voel alsof ik mijn best moet doen om zijn aandacht vast te houden voel ik me niet op mijn gemak. Dat lijkt me toch wel de basis van een relatie. Heb ook een boek gelezen: het monsterverbond. Dat heeft mijn ogen ook wel geopend. Het enige obstakel is nu nog dat ik hem vaak tegenkom en viavia hoor wat voor avonturen hij beleeft op het gebied van vrouwen. Daar heb ik helemaal geen zin in. Ik vind het moeilijk te beseffen dat hij met andere vrouwen omgaat. Moeilijker dan dat hij niet bij me past en dat het nooit meer iets zal worden tussen ons. Of misschien zie ik hem met een andere vrouw als een signaal dat het definitief over is tussen ons. Anyway ik zal het gewoon moeten accepteren. Er is vast wel een man die bij me past en me wel op mijn gemak laat voelen en ook nog aantrekkelijk is. Als dat niet zo is ben ik liever alleen dan met een man die me een slecht gevoel over mezelf geeft. Dat laat ik niet meer gebeuren.