Na die vreselijke droom van vannacht, is vandaag ook nog eens alweer een zware dag. Heb dat meisje even gesproken, ze doet heel afstandelijk. Dit is vrij logisch aangezien ik het allemaal heb afgebroken omdat ik mijn relatie eerst nog een kans wil geven, en indien het niet lukt deze eerst af te ronden alvorens aan iets nieuws te beginnen.

Maar kan het niet helpen me zooo rot te voelen, de tweestrijd in mij is enorm. Mn hart wil bij haar zijn, en mijn hoofdje zegt dat ik mijn relatie moet redden. Deze twee strijd is een twijfel... een twijfel die me doet wankelen. Zal ik als ik met mijn vriendin blijf altijd het gevoel blijven houden dat ik iets mis? En dat ik nu iets heb laten gaan waar ik spijt van ga krijgen, vooral het niet weten wat dat had kunnen worden? En andersom.... als ik mijn vriendin verlaat zal ik daar later geen spijt van krijgen? Dat ik een gezin kapot heb gemaakt... dat mijn zoon geen gezin meer heeft... Dat ik mn beste vriendin verlies?

Zal ik altijd met zo'n onbevredigd gevoel rondlopen?

In de weken waar ik samen met dat meisje was, voelde het allemaal zo goed, zijn voelde zo goed. Ik voelde voor haar dat wat ik voor een partner wil voelen. Dit voel ik niet voor mijn vriendin... Maar daarvoor in de plaats voel ik voor haar weer heel veel dingen die ik ook niet wil/kan misssen.

Zal wel weer zwaar weekend worden.... pffffff

DBL