Hoi Allemaal,

Ik heb morgen dus een afspraak met mijn ex. Hij heeft toegestemd onder voorwaarde(ongelooflijk!!!). Snap echt niet waarom hij geen verdriet heeft. Hij is zo op automatisch modus gaan leven en het lijkt hem helemaal niks te doen. Hij zei ook: "verwacht niet teveel van de afspraak, en snap eerlijk gezegd niet waarover we het nog moeten hebben". Hoe kan de man die helemaal gek op mij was, BMS, body mind and soul noemde hij het altijd ineens zo koud zijn en overschillig zijn. Zou de liefde echt voorbij zijn? en waarom geloof ik dat niet?

Ik merkte aan zn laatste mailtjes dat hij mij nog heel veel verwijt. Hij zei dat ik hem ongelooflijk veel pijn heb gedaan en dat ik allerlei emoties op hem projecteerde: woede, angst, onzekerheid...etc. Ik weet niet wat ik moet doen voor morgen. Is het misschien niet te vroeg, ik twijfel zelf ook. Zal ik hem gewoon niet meer benaderen? en de afspraak niet door laten gaan? Ik weet dat hij uit zichzelf geen contact opneem en hij had een sort off date staan( choke)..

Ik wil dat zijn gevoel weer gaat opspelen, dat hoop ik en dan voor verwarring zorgen.. maar hoe meer de dagen tikken hoe minder ik verdrietig ben en angst een plaats maakt. Ik ben bang om alleen achter te blijven met een kind. Ik ben 3 jaar ah strijden om bij hem te zijn en nu het kan geeft hij het op. Ik weet ook niet of ik ooit weer mijn hart zou kunnen openstellen.... hoe kan liefde vloeien als ik geblokkeerd ben? Ik wil weer zo graag het gezinsleven terug, maar dan met hem. Dat is mijn wens. Maar hij zit in een hele andere modus, hij wil nog een paar jaar vrijgezel zijn.
Ze zeggen als je echt iets wil dan moet je daar voor gaan. Waarom kan ik niet vechten voor hem? waarom werkt dat in de liefde anders, afstoten=toetrekken en toetrekken= afstoten. Snap het allemaal niet meer.