Er is/was een jongen die mij erg leuk vond, ik gaf hem nooit de kans want er was simpelweg geen ruimte voor hem. Zijn wel vaak genoeg samen uit geweest als vrienden en nadat mijn onzin van me vorige relatie overgewaaid had bedacht ik me dat ik deze jongen altijd wel leuk vond maar het nooit een kans gaf en eigenlijk wist ik niet wat ik voelde dus ik had hem meegevraagd op donderdagavond. Een vriendin van me was erbij, ik had ook verwacht dat hij met vrienden was, maar hij was alleen. Waar het op neer kwam is dat ik hem wel Heel sterk de indruk gaf dat ik hem leuk vond, hand strelen, zoenen etc. Vervolgens zou ik alleen met mijn vriendin uitgaan, maar hij ging mee en ik zag daar vrienden van me..en toen gebeurde er iets wat ik van mezelf niet eens verwacht had..ik had hem best wel alleen gelaten met die vriendin van me, stond heel intiem te doen met een andere vriend van me ( die eigenlijk vertelde dat hij terug was bij zijn ex, en het was gewoon "IK BEN ZO BLIJ VOOR JE'') maar dat kon de jongen natuurlijk niet weten..dat het puur vriendschappelijk was, en nouja ik was dus hele tijd weg en hij stond steeds alleen met die vriendin van me. Zij werd opgeven moment heel boos dat ik overal was behalve bij hun en is weggelopen, ik achter haar aan..en hij bleef daar alleen..ik ben gewoon achter haar aan gerend en hij bleef in zijn eentje bij de garderobe wachten op zijn jas..ik weet nog dat hij onwijs moe was en toch ging die mee om met mij te zijn..zag ik op dat moment niet allemaal..was te druk met muren om me heen bouwen.

Kreeg later van hem een bericht dat ik onwijs raar was en heel de tijd wegliep waarop ik miljoen sorry's stuurde en dat het niet zo bedoeld was..kreeg niets meer terug van hem..paar dagen later op facebook likete hij ineens een foto van mij, vond ik ook vrij appart gezien hoe ik hem behandeld had. Dus ik sprak hem aan savonds..ik was net verhuisd was bang in me huis hoorde nare geluiden en hij was zo lief om voor te stellen dat ik bij hem zou komen slapen, dat deed ik, ben uit me huis gevlucht en ging bij hem slapen. Toen ik voor het eerst alleen met hem was besefte ik hoe leuk ik hem eigenlijk vond.

We hebben uren gepraat in bed, mindblowing seks gehad zelfs..alleen daarvoor..had ik de fout gemaakt om aan te kaarten dat ik geen zin heb dat het awkward wordt na de seks en dat ik geen zin had in gevoelens en ook neit dat het naar wordt, dat we gewoon chill moeten doen tegen elkaar, zonder gedoe.

En nou zit ik zelf met die gevoelens en hij poste de dag erna op facebook welke meisje hem een Blowjob kwam geven omdat het een nationale blowjob day was, ik denk voor de grap of om stoer te doen, maar denk meer voor de grap. Deed toch wel even pijn. We hebben ook gewoon gepraat nog en ik zei dat hij kon langskomen als hij zin had in een biertje, waarop hij antwoordde : wanneer? en ik stelde paar dagen voor en hij zei: vanavond niet morgen werken, maar wellicht kom ik morgen laat het je nog weten.

Alleen. Het is nu morgen en ik heb nog niets van hem gehoord, ik weet dus niet of ik conclusies moet gaan trekken dat ie op me uitgekeken is omdat ik het zo moelijk heb gemaakt voor hem door alles wat hierboven staat en hem OH zo'n slecht beeld van mezelf heb gegeven..of ja..hoe moet ik dit aanpakken..het laten gaan of nog even proberen? Wil nu oprecht tegen hem zijn maar durf niet..ik weet niet of hij mij nog zelfs leuk vindt..

liefs