Het is weer maandag en ik tel de weken dat ik bij je weg bent,
het is al zo lang geleden sinds ik jou gezien heb. Ik mis je!!!
Waarom voel jij je niet zo beroerd als ik?? Je was mijn maatje maar
ik herken je bijna niet meer. Wat is er met jouw gebeurd dat je ons
geluk zo wreed verstoort hebt? Heb je jezelf dan zo laten beïnvloeden
door anderen en ben je vergeten dat we vier handen op één buik waren? WAAROM? Je kwam voor de tweede keer terug uit Bosnië en
je wilde nergens over praten, je vond dat niet nodig.
We hadden een slechte tijd die twee jaar geduurd heeft, vol leugens,
vreemdgaan en je kon nog geen 5 min thuis zijn. Ook als ik je wilde vast pakken voelde ik jouw rillen en je duwde me van je af. Dat brak mijn
hart! Je bedroog me met mijn vriendin, ik wist het maar stopte dat
nare gevoel ver weg want ik wist dat ooit alles weer goed zou komen.
Het kwam niet goed, ik was lichamelijk en geestelijk op en dronk zoveel
dat ik soms wakker op de grond in de hal lag. Mager en overal blauwe
plekken, kon niet meer denken en leefde als een robot. WAAROM??
Ik had alles voor jou over, ik had je alles vergeven!! Jij hebt mij 26 jaar
geleden uit de goot gehaald maar je hebt me er nog harder weer in
geschopt!! Ik heb niets en niemand meer omdat ik me in huis op sloot en niemand wilde zien.Heb gisteren mijn advocaat afgezegd, die eeuwige strijd wil ik niet langer en nu we dezelfde hebben gaat het
misschien wat sneller. Wil niets van je hebben, je mag alles houden!!
Het enigste wat ik wil is dat je uit mijn hooft gaat en mij 's nachts
niet langer wakker houd. Ben zo moe en verdrietig, ben nu 43 en ik
ben zo bang om zo oud te moeten worden. De tranen willen niet stoppen, moet zo weer naar buiten tussen de anderen mensen en mezelf wijs maken dat het morgen beter gaat. Ja, morgen zal het vast
beter gaan!!