Mijn emoties erkennen en de baas zijn.

Het is niet mijn intentie elke dag wat te gaan schrijven, maar alleen als er zich iets voordoet waarvan ik vind dat het belangrijk is hier neer te zetten. in de 1ste plaats voor mijzelf en in de 2de plaats wie weet help ik er iemand mee.

Gisteren bleek een hele zware dag te zijn emotioneel. In de ochtend beloningen voor mijn harde en zware gevechten na ook weer een hard en zwaar gevecht. Daarna een bezoekje bij de ARBO-arts waar ik de reden moest uitleggen van mijn frequente verzuim. En dus mijn verlichtings pad verteld...de man heeft ademloos naar mij zitten luisteren en weinig meer toe te voegen dan let op dat je nog vaak last zult krijgen van dalen/tegenslagen.
Toen hier op de chat ineens zware gesprekken, wel erg leuk maar ook heel belastend en erg confronterend(wat ik graag heb). maar dat maakt het des te zwaarder.
Ik wilde aan het einde van de dag alleen nog maar naar huis en mijn hardloop outfit aantrekken en rennen.....pffft. ik had mijn rondje van 11,5km 5min sneller gelopen als op zondag... erna zat ik echt kapot dat is ook wel de bedoeling steeds mijzelf zo uitputten dat ik wel de nacht door kan slapen.. dat doe ik al maanden en maanden niet meer goed....dus wie weet met het soulsearching dat ik die positieve plek wel weer ga vinden. vroeger deed ik overal mijn ogen dicht en sliep....hahaha.

Vanmorgen werd ik dus wakker en had het gevoel alsof er een vrachtwagen over mijn hersenen heen was gereden. mijn lichaam voelde niet veel anders aan. Alles maar dan ook alles schreeuwden in mij blijf liggen.
Inmiddels was ik dat stadium voorbij en met al mijn mentale kracht ging ik mij scheren en douchen, aankleden en heb nog 10 min op de trap gezeten met de vraag wat nu weer...?? toen mijn spullen gepakt en naar het zwembad gereden. ik zou mij niet meer laten leiden door mijn emoties, ik voelde mij boos en een beetje depressief, het was de 1ste keer sinds ik haar had leren kennen dat ik oprecht boos op haar was. Dat was een heel nieuw gevoel. want ik was nog nooit in al die 11 maanden echt vanuit mijn binnenste boos op haar geweest. De depressie, was iets waar ik mji ook niet meer door liet lijden. Bij het zwembad dacht ik, ik ben er nu toch laat ik dan ook maar het water ingaan. ook daar weer even op de wc 5min met mijn hoofd in mijn handen gezeten van wat is er nu toch weer...weer pakte ik mijzelf bij elkaar en ben gaan zwemmen.
Alle trainingen tot nog toe moest ik er steeds even uit 5min om met mijn hoofd tussen mijn handen te zitten. Vandaag was de 1ste keer dat ik dat niet deed. wel even kort dacht....maar nee...ik deed het niet.
Na het zwemmen in de auto onderweg naar mijn werk kwam het eruit.....ik heb haar helemaal de.......gescholden, echt oprecht vanuit mijn hele binnenste heb ik haar met tranen in mijn ogen echt de longen uit mijn lijf suf gescholden....na 15min was ik opgelucht...en was de druk van de ketel.

En dus weer een overwinning op mijzelf gehaald, ik ben niet in bed blijven liggen niet niet wezen trainen, en zit nu gewoon op mijn werk, erg moe maar heel blij met een bijzonder positief gevoel over mijzelf. ik heb de emotie erkend, er over nagedacht hoe ik het moest uiten en dat op een voor mijn passende plek geuit. Dus 1st nagedacht voordat ik weer impulsief gedrag ging vertonen(haar bijvoorbeeld een boos appje sturen).
Ik ben instaat te veranderen, want mijn emoties zijn mijn hele leven al een negatief anker tijdens mijn relaties. Dat is mijn kernpunt als het gaat om beter met mijzelf om te gaan en zo een prettig persoon te zijn voor mijn omgeving.

Dat is nu nog niet echt zo als collega's naar mijn bureau komen en en zeggen wat trek je toch weer een chagerijnige kop...maar ach ik geloof er ten volle in dat ik uiteindelijk kom waar ik zelf graag wil zitten om te ten volle te kunnen genieten van wat er ook op mijn pad komt.