Mijn gedachte dwalen iedere keer weer af....

afbeelding van Keyser sose

Wat een moment, dacht niet dat ik zoiets ooit zou meemaken, heb sinds enkele weken weer iemand ontmoet, iemand die zo lief voor me is, die meer weer laat lachen en die er in geslaagd is om te zorgen dat ik soms een hele dag niet aan mijn ex moet denken, maar vergeten kan ik ze nog niet, de droom zoals ik die jaren in mijn hoofd heb is nog niet compleet verdwenen, er is een gedeelte in mijn hart wat zich nog zo hard verzet, dat haar nog niet kan loslaten, lijkt wel of dat gedeelte mijn hele leven nog steeds kan beheersen, zelfs na meer dan negen maanden.
Het frustreerd me zo enorm, en het doet me nog erg veel pijn om te weten dat er iemand anders in het leven van mijn ex is gekomen, iemand die er misschien wel voor gaat zorgen dat ik, 8 jaar lang haar allerliefste, compleet zal verdwijnen uit haar hart en ziel.
En die gedachte deed me vanmorgen in tranen uitbreken in het bed van mijn nieuwe liefde nadat we eerst heerlijk met elkaar hadden gevreen, kort daarna moest ik weer aan mijn ex denken, mijn gedachte dwaalde af en ik begon te snikken en te verlangen naar haar, phfff......
Maar wat nu, er is geen weg meer terug, heb al zoveel verdriet gehad, mijn ex wil me niet meer en is verder gegaan met haar leven, en echt waar ik speel geen toneel met mijn nieuwe liefje, ze is heel speciaal voor me, eigenlijk misschien wel alles wat ik zocht in een vrouw, maar toch die gedachten blijven me achtervolgen.
Kan iemand me helpen mijzelf wat beter te begrijpen, waarom kun je die dubbele gevoelens hebben, waarom kan ik ze niet loslaten, ben ik er nog niet klaar voor, is mijn hart nog niet vrij, dat zijn de vragen die me nu bezighouden, en ik weet het echt even niet meer, ik weet wel dat ik mijn nieuwe liefje niet kwijt wil, want ze maakt me heel gelukkig, maar die ex wil maar niet verdwijnen uit mijn hoofd, laat 2006 eindelijk voorbij zijn, wat een verschrikkelijk kut jaar was dit zeg hoop dat ik het nooit meer hoef mee te maken die pijn, verdriet en eenzaamheid, de twijfels, de jaloezie, het verlangen naar iemand die niet meer van me houd, GET OUTTA MY HEAD!!
Mijn hoop is gericht op free spirit, omdat zij bij vele van ons erg voor gezorgd heeft dat de pijn wat dragelijker werd.

afbeelding van Pippilotta

keysertje

zie nu pas je bericht van alweer een paar maanden geleden.
we kunnen elkaar een hand geven, wat een ongelooflijk klotejaar was 2006, ik heb nog nooit zo uitbundig nieuwjaar gevierd als afgelopen jaar. Ik heb het met duizendklappers rotjes en alles wat herrie wilde maken weggeschoten.
En toen werd ik toch wel vrolijk. Had net voor het eerst weer met een vrouw gevreeen, en het was zo leuk geweest. Niet de huilbuien die ik me had voorgesteld, maar uitbundig leuk fris spontaan.
Ik had echter deze week zoiets als wat jij hier beschrijft. Met haar in bed, heerlijke nacht gehad en dan wakker worden in tranen, van gemis van die ander. Echt verschrikkelijk, dat verdienen de nieuwe geliefdes niet. Ik moest het bed uitvluchten, want ik wilde dit echt niet op haar uitstorten.
Keyser, luister: als je je nieuwe liefje graag mag, deel dit niet met haar. bescherm haar daarvoor. Bezin je op het moment, het moment nu dat nieuwe dingen brengt, nieuwe geuren en kleuren, en vergeet niet dat met of zonder liefje, het geluk de harmonie de zin in het leven, in jezelf zit. Blijf lekker bij jezelf, bezin je op het goed voelen met jezelf, en geniet daarnaast van alles en iedereen die daar aan toevoegt.

hoop je snel weer eens online te treffen,

bigi brasa,

je pipster

afbeelding van Freespirit

Hoi Keyser Sose

Hoi Keyser,

Beetje aan de late kant, maar je bericht is me ontgaan..
maar beter laat dan nooit..

Weet je wat het is Keyser? Het is een kwestie van 'overgave'...
Jij houdt nog steeds vast aan het gegeven dat je ex d?ɬ© enige was die het in zich had om jou gelukkig te maken...En met die gedachten maai jij al het gras onder de voeten van ?ɬ©lke nieuwe liefde uit...( en jezelf)
Je houdt zo stevig vast aan de mooie en goede herinneringen dat er erg weinig ruimte is voor nieuwe...
Al begin je aan een nieuwe relatie, wat je met je hoofd doet en omdat 'het moet', het vergelijken voert onbewust de boventoon. Als je je 'geluk' en je 'gevoel' vergelijkt dan was het oude beter..?ɬ?ndanks dat de nieuwe liefde 'van alles in zich heeft'....Maar je vergeet dat je ex een voorsprong had van een paar jaar en dat er wortels geschoten waren...Natuurlijk kon zij je beter dan iemand nieuw, natuurlijk voelde het vertrouwder aan dan het nieuwe...Maar om dat constant op de eerste plaats te zetten is funest voor ?ɬ°lles wat je doet. Je zal haar nooit helemaal vergeten...je zal er mee moeten leven...accepteren en je overgeven dat het zo is...Je zal haar toch echt van die eerste plaats af moeten halen..waar ze onbewust toch nog staat...anders zou je je zo niet voelen...
Het is nog steeds een soort ideaalbeeld wat overheerst, een overtuiging die feitelijk niet klopt.
Mag ik zo vrij zijn je er aan te herinneren dat jullie al meerdere malen weer bij elkaar gekomen zijn om het te proberen maar dat dit steeds uitliep in 'allebei ongelukkig zijn'?! W?ɬ©?ɬ©r herrie, ruzie, actie, verwijten over en weer? Jullie konden elkaar op hoger niveau niet geven wat er gegeven moest worden..jij haar niet en zij jou niet...En waar dat aan heeft gelegen kan heel breed zijn, maar ik hou het maar even op 'relatie-onervarenheid en persoonlijke groei'...Jullie beiden hebben m?ɬ©?ɬ©r ervaringen nodig om straks, later, beter en steviger in je schoenen te staan als er een nieuwe relatie aangegaan wordt.
Zolang jij vasthoud aan het idee dat zij de enige in je leven zal zijn, zij en niemand anders, dan maak je constant een pas op de plaats totdat je inziet of door iemand anders ervaart dat het n?ɬ?et zo is.
Zelfs je nieuwe liefde kan helemaal niks doen aan je gevoel ?ɬ©?ɬ©r je je hebt overgegeven aan het feit dat je ex het niet was. Zij kan nooit op tegen jou innerlijke overtuiging want ?ɬ©lk gebaar, ?ɬ©lk argument, ?ɬ©lk woord, ?ɬ©lk maniertje komt in de 'vergelijk-weegschaal' te liggen...
Pas als JIJ er van overtuigd bent en d?ɬ?rft te voelen dat zij 'een ervaring' was die je nodig had, maar n?ɬ?et 'de ware' was, kun je de waarde van ?ɬ©lke nieuwe liefde zien tot op bepaalde hoogte...
En 'de ware' is ook heel rekbaar..ze zijn op het moment dat ze je leven binnen wandelen eigenlijk allemaal 'de ware'...Zij geven je allemaal op d?ɬ°t moment wat je nodig hebt ( goed of fout) Bij de een gaat het gevoel simpelweg dieper dan bij de ander...De ene is passievol, de ander hartstochtelijk, weer een ander vrijdenkend, weer een ander zorgzaam etc, etc. Ze 'blinken' allemaal ergens in uit wat jou ook weer laat groeien. En bij de ene duurt het vijf maanden en bij de andere een levenlang....
Kijk je ex zal altijd wel ergens in je hart zweven..maar zij moet je hart niet beknellen. Zij zorgt daar niet voor door haar overweldigende liefde die zij je ooit gaf..JIJ doet dat door haar constant in de schijnwerpers te zetten op dat voetstuk. En ik weet dat het niet makkelijk is om jezelf een andere overtuiging aan te meten, zeker als je het gevoel hebt dat zij het dichtst in de buurt kwam bij wat jij ervaren hebt als geluk en liefde...maar je m?ɬ?et jezelf daarop een nieuwe kans geven. En dat lukt alleen maar als je je overgeeft aan het feit dat zij het niet was voor je...Zij heeft een bijdrage geleverd aan jouw groei, aan dat jij, wat nog meer een stukje meer jij moet worden...En misschien heb je nog tien exen nodig om je te brengen waar je moet zijn voordat je heel bent of voelt...wie zal het zeggen...
Je zal altijd vlagen hebben van flashbacks..( zelfs na j?ɬ°ren) en op de meest rare en onmogelijke tijden en momenten..heel vreemd. Maar onderga ze zoals ze zijn..flashbacks die je misschien iets willen zeggen of intenser doen ervaren of dat je dan inderdaad een vergelijk moet stellen waar je wel te verstaan wijzer van wordt, niet verdrietiger of ongelukkiger maar die kans zit er ook in. Elke flashback heeft zijn waarde.
In mijn optiek ben jij nog niet zo ver dat je aan een vaste relatie kan beginnen, je hart moet eerst nog helen. Je moet eerst doordrongen zijn van je nieuwe overtuiging en het voelen op die manier. Leren glimlachen om de herinneringen z?ɬ?nder dat ze door je ziel snijden of je tranen niet kan bedwingen...
Je moet met heel je hart en ziel accepteren en je overgeven dat het voorbij is en nooit meer terug zal komen. Niet alleen denken, maar ook voelen..tot op het bot...En dat is een pijnlijk proces...Die overgave moet groeien eigenlijk...Dat gebeurt ook als jij zorgt voor je eigen invulling in je leven op een manier die n?ɬ?et gekoppeld is aan je ex of dingen doet puur en alleen om je ex te vergeten. Je moet alles doen voor jezelf...Zolang je alles doet met je ex in je hoofd is het foute boel..Zolang jij bij alles denkt en vergelijkt met je ex evenzo...Dat is een fase die zeker in het verwerken van ldvd zit, maar eens moet dat overgaan, het slijt..en gelang het slijten komen er nieuwe en andere dingen op je pad omdat je ervoor open staat. Maar dat gebeurt echt niet als je ex op die manier in je hoofd of achterhoofd zit...no way.
Ook aan een nieuwe liefde beginnen als het er op die manier in zit helpt geen zier..het maakt je hel eigenlijk maar erger en ondraaglijker want dan komt er ook nog eens een portie schuldgevoel om de hoek kijken die je op je schouders gooit met oog op de nieuwe liefde. Zij gaat ervoor en jij kan er eigenlijk niet voor gaan...en alles wat er tussen hangt...Dus eigenlijk geen goed idee in deze fase waarin je nog zit, een nieuwe liefde op de manier van vaste relatie, huisje, tuintje, boompje, beessie....
Ik kan je niet vertellen wat voor jou de beste manier is om tot die overgave te komen..helaas..Dat is iets wat jij moet uitvogelen... Ik kan je alleen boekentips aan de hand doen die je dat proces duidelijk maken. En daarbij moet je ook het gevoel hebben dat je op een crossroad in je leven staat met bepaalde vragen..anders helpt het lezen ook niet echt...Als je blijft steken op het gevoel alleen dat zij het was voor je, ben je nog niet zover dat je open staat voor al het andere wat je te lezen krijgt wat soms heel heftig kan zijn.
Het is ook een kwestie van jezelf willen ontdekken en de vragen over het hoe, wat en waarom alles gaat in je leven zoals het gaat beantwoord wil krijgen. Het is een heel proces, er is geen pasklaar antwoord op, en het ene hangt samen met het andere..van het een komt het andere...Maar daar is zeker wel enige bereidheid om te willen weten voor nodig...een open mind. Maar als je er aan toe bent dient het zich zeker aan..
Voor nu kan ik je alleen zeggen om je gedachtengang te veranderen, je overtuiging te veranderen...
Het te zien zoals het is en niet zoals jij denkt dat het is...je angst los te laten..de angst die zegt dat jouw geluk in haar handen ligt ( lag)...
Er is er maar ?ɬ©?ɬ©n die de volledige macht en zeggenschap heeft over zijn leven en dat ben jij....
Jij bent de schilder van je eigen levensschilderij....schilder er op los, in alle kleuren..

Hoop dat je wat aan mijn schrijven hebt,

Dikke knuf, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

afbeelding van italygirl

koesteren maar ook onthouden

Dank je Freespirit, voor deze mooie (weliswaar harde)bijdrage, maar je zegt het zoals het is!

Want ja, dat laatste stukje loslaten is so damn hard....en misschien gaat het nooit volledig, maar de 'nieuwe' situatie maakt ons wel realistischer voor de gevaren die kunnen ontstaan als je het 'schijnbaar perfecte' meent te bezitten, gevaren die we eerst niet wilden zien.

Mijn ex heeft me niet de duivel aangedaan, maar me wel een half rotjaar bezorgd door dingen te doen en te zeggen, die ik nu echter al iets beter kan relativeren. Ik til er dus niet meer zo sterk aan, maar anderszijds marginaliseer ik ze ook niet, want als we voor elkaar gemaakt waren, waren we nu onze trouwfeest aan 't voorbereiden en babietjes aan 't maken. Conclusie: hij wou dit plots niet meer dus is het niet de ware.
En iemand die van je houdt kan je misschien wel eens een spiegel voorhouden met vaak t?ɬ® emotionele woorden, verwijten, maar als de afstandelijkheid blijft, is er geen reden meer om te denken dat dit ooit nog goed komt.
Als het meant to be was , was hij/zij niet weggegaan, ik heb ook een tijd gedacht dat we deze fase doormoesten om daarna nog meer van elkaar te houden, maar dan wijken we toch wel iets t?ɬ® ver af van het concept 'liefde', denk ik.
En ja, ook ik denk zelfs soms nog als ik heel eerlijk ben: 'als als als', maar 'als' hij terug aan mijn deur zou staan en we er weer voor zouden gaan, zou ik nooit meer echt terug vertrouwen in hem kunnen krijgen, schrik hebbende dat deze nachtmerrie zich, als je het 't minst verwacht, weer kan voordoen. Het zou nooit meer hetzelfde zijn...die heerlijke kinderlijke na?ɬØviteit van 'voor eeuwig'.
Dus loslaten en koesteren maar die herinneringen! Door te koesteren plaats je je ex dan wel op een voetstuk, maar probeer toch ook de slechte kanten niet helemaal te vergeten. Een negatieve onromantische gedachte is dat...maar ik vrees, het enige middel tot definitief loslaten.
En ik denk ook voor jou een tip, Keyser, ik kan je er momenteel helaas geen andere aanbieden....

Veel sterkte gewenst!

Italygirl x