Ik heb altijd gevoeld dat zij "anders" was/is,.....maar mijn angsten en mijn manier van communiceren met mijn vrienden zorgde ervoor dat ik steeds mijn beslissingen vanuit mijn angst liet leiden. En vanuit die angst de wereld bekeek. Ik keek nooit in mijzelf, wat was mijn eerlijkheid, echtheid....hoe neem ik mijn beslissingen? Hoe wil ik de wereld tegemoet treden...met angst of met oprechte echte eerlijkheid...?
Dat antwoord heb ik nu gevonden...ook weet ik nu eindelijk hoe ik op die plek moet komen....het kost wel flink wat energie maar ben een stuk blijer met mijzelf.
Zij is en was "anders", ik draag haar niet op een voetstuk, ze is zeker niet perfect, maar die imperfectheid is niet erg dat maakt haar haar, en heeeeeeel bijzonder. dat accepteer ik volledig. Ze heeft een bepaalde manier van communiceren die ik erg aangenaam vind. ze zegt nooit heb je er wel eens bij stilgestaan dat....of mij verwijten gemaakt. Ze vertelde verhalen, wijsheden, gewoon leuk om naar te luisteren. en onderwijl triggerde mij dat altijd naar het bewuste. ik weet nooit of zij dit bewust of onbewust doet/deed. en dat maakte ook niet uit. ik werd er ook wijzer van en een beter mens.
Met dit allemaal in gedachte ben ik gisteren mijn grootste angst tegemoet getreden. Ik had mij al voorgenomen dat zaken van het hart dus noooooooit over de telefoon moeten gaan(iets wat ik dus nu pas op mijn 49ste heb geleerd ).
Ik besloot om naar haar toe te gaan. Gisterenmiddag tijdens de pauze heb ik 20 van de duurste klasse Rozen gekocht. zo een boeket weegt dus 3-4 kilo..pffft. thuis heb ik mij gedouched en mijn mooiste kleren aangetrokken. waaronder het colbert en de schoenen die we samen hadden gekocht. Haar kinderen liggen altijd in bed na 21:15u dus was ik er rond 21:20.

Pffft dat was eng, 1000 angsten in de auto doorstaan. Onderweg wist ik nog steeds niet wat de juiste houding was tot 15min voor aankomst. Druk in mijn binnenste gravende kwam ik er dan toch eindelijk. Ik wilde het meest eerbare doen. Tegelijkertijd kwamen ook meteen de juiste zinnen. Ik kwam aan en haar auto stond er en het licht was nog aan. Ik stapte uit en trok mijn super nette outfit kompleet aan. Ik begon te lopen naar haar deur en viel bijna om zo duizelig was ik even. Ik herstelde mij en belde aan 1x zachtjes want de kinderen sliepen natuurlijk. Daar kwam ze aan...De deur ging open, haar houding was wat ineengedoken. Toen keek ze op en zag mij....er trok een liefelijke glimlach op haar gezicht. Ze strekte zich en keek mij ineens aan met die prachtige blije kalverogen. Hey zei ze en ging toen ontspannen in de deur opening tegen de muur aanleunen. Voor heel even, want ze zag aan mijn lichaamshouding dat ik niet van plan was binnen te komen of een verhaal af te hangen. Ik kwam haar het hof maken op de meest eerbare manier die ik kon bedenken. Ik zei met een giga emotie kikker in mijn keel: "Hoi, ik wilde je graag langs deze weg nog eens persoonlijk feliciteren met jou verjaardag. Ik hoop dat je een prachtige verjaardag hebt gehad. Ik zou het heel erg leuk vinden als we wat konden afspreken." Haar antwoord was erg snel en direct: "natuurlijk gaan we dat doen". En toen zei ze "je had die rozen niet hoeven doen...ik zei, je weet hoe ik ben". Ze glimlachte lief en zei niks meer. Ik zei "ik ga nu, welterusten". Ze reageerde "ik laat snel van mij horen", en toen ging ik naar huis en zij deed de deur dicht.....

Dit was voor mij het juiste, ik heb naar niemand geluisterd behalve naar diegene die zeiden wat zegt jou gevoel. En daar heb ik naar gehandeld. Ik heb mijn angsten doorstaan door haar tegemoet te treden, bereidt elke consequetie te accepteren van die daad. Ik wilde er zo blanco mogelijk heen.

Nu opweg naar een afspraakje, een date....afwachten wanneer..... Ik zelf wil graag ergens eten en naar de bioskoop. Haar halen voor de deur en afzetten als een heer....langzaamaan....iets wat ik al in ons 1ste begin wilde. Ik wil nog niet praten over het verleden. Gewoon maar eens kijken of de magie er nog is, de gezelligheid, dat speciale wat er altijd al was..en dan zie ik wel weer. Geen verwachtingen creeeren, gezelligheid, lol...en staren in haar prachtige kalverogen..