Met een muisklik

afbeelding van Myosotis

Met een klik op mijn muisknop is heel mijn humeur veranderd. Voel me net een standbeeld, zo heb ik naar het beeldscherm zitten staren. Ik wou gewoon even me facebook checken en met bam, het eerste wat ik zie is een foto van ‘zijn’ familie weekend waar ik nu eigenlijk zou zijn. Dat ik er niet bij ben houd me al heel de dag bezig, maar dat zei in mijn plaats is mee gegaan is gewoon pijnlijk. Een foto met iedereen inc hun knuffelend. AUW! Dat doet pijn. Erg goed bekeken heb ik hem niet. Scrol ik naar benden joepie nog meer fotos. Deze heb ik niet bekeken, hoe moeilijk het ook is. Gelukkig dat je berichten kan verbergen, maar toch het houd me wel weer bezig.

Wel moet ik zeggen dat de fotos niet van mijn ex zelf afkwamen. Godver, eindelijk ging het een beetje beter. Gisteren een onverwachts avondje kroeg gehad. (Eindelijk geen spanning om hun tegen te komen want ja die zijn weg) Heb het zo naar mijn zin gehad, morgen weer een vol programma. Alles om maar bezig te zijn.

Pff.. ik voel me zoon zeur, maar toch moest ik het even kwijt.

afbeelding van bjm

@myo..

heel veel sterkte en flikker dat fb er nu toch gewoon af ! doen hoor !
groetjes en veel sterkte
bjm

afbeelding van Keelia

Je bent geen zeur, dit is een

Je bent geen zeur, dit is een perfect normale reactie!!

Ik had al zo'n 3 maand niets meer van mijn ex gezien, ineens werd hij constant getagt in de foto's van zijn moeder.. Hij was in het buitenland met zijn jeugdbeweging en normaal ging ik met zijn ouders mee op reis toen..

Ik kon het niet meer aan, heb hem dagen aan een stuk gezien op FB, tot het gewoon echt niet meer ging, heb besloten om hem van mijn FB te gooien, ik wist gewoon dat al die foto's me niet gingen helpen in mijn verwerkingsproces, integendeel...

afbeelding van Priscilla.a

Misschien moet je doen wat

Misschien moet je doen wat bjm zegt, en je ex van fb afhalen. Ik kan eigenlijk niet veel zeggen, want ik heb mijn ex ook nog in mijn fb lijst staan...

Op de een of andere manier is het zo verdomde moeilijk om dat te doen, en dan ga je toch bij jezelf afvragen voor wat? Waarom is dat zo moeilijk? Ik denk dat we het niet doen, omdat we het nog niet kunnen. Het maakt het dan nogal definitief, ook al is het definitief voorbij.