Start › Blogs › M.B's blog

Memory lane

afbeelding van M.B
Woe, 18/10/2006 - 20:29 — M.B

Echt bizar hoeveel ik aan het verleden heb lopen denken de afgelopen tijd. En dan nog niet eens zo zeer over de periode waarin ik haar eerder was tegengekomen, ook de periode ervoor, en ertussen. Gewoon aan dingen die ik heb meegemaakt, en steeds stel ik mij daarbij de vraag, was ik toen eigenlijk wel gelukkig of dacht ik dat ik dat was. Ik beleef ineens weer momenten van toen, vakantie, dagjes weg. Al dan niet met iemand of alleen. Vaak worden die beelden opgeroepen door het beluisteren van muziek. Vandaag bij de track "i wish it would rain down" van phil collins had ik weer zo'n moment van walking memory lane.

Wat heb ik allemaal gedaan in die 8 jaar dat wij elkaar niet gezien hebben. Wat heeft zij gedaan in die tijd. Waarom is het toen overgegaan. (omdat ik toen eigenlijk een klootzak was die alles gewoon als een spel zag en ik diegene was die met gevoelens speelde). Dubbele gevoelens, een soort leegte. Let wel, ik ben al een stuk optimistischer dan een week geleden. Ik voel me niet echt zwaar depri ofzo, maar ik heb wel van die denkmomenten. Waar sta ik nu, wat heb ik nu feitelijk bereikt. Een leuke baan, leuk appartement wat precies voldoet aan mijn hoge eisen. Leuke vrienden, een geweldige familie. Genoeg hobbies waar ik mijn creativiteit in kwijt kan. But one single piece of the puzzle is missing, en daar ben ik sinds een tijdje achter. Ik hoop dat ik dat stukje snel terug vind.

...just let it rain.

Vrij, 20/10/2006 - 14:57 — Larissa
afbeelding van Larissa

M.B.

Herkenbaar, ik heb dat ook soms dat ik ineesn terug denk aan al die momenten samen...het rare is alleen dat ik dan boos wordt op mezelf. Ik denk dan zie je wel, als we samen waren was het gewoon goed, als ik terug denk hoe hij naar mij keek, wat hij zei alles bij elkaar wordt ik zo kwaad op mezelf! Denk ik ineens dat ik alles verknalt heb door altijd maar onzeker over hem te zijn..die kilometers tussen hem en mij hebben mij onzeker gemaakt, niet hij! Hij was altijd lief voor mij...alleen als we niet bij elkaar waren kilde de afstand mij en wilde ik altijd weten wat h?Ö??j deed, waarom hij niet belde etc. Als ik terug denk aan onze momenten samen dan was hij vaak veel verliefder en opgewonden dan mij...maar ja..late constatering..te laat...er is weer stilte....Verdrietig

Zon, 22/10/2006 - 12:57 — M.B
afbeelding van M.B

weer 2 lastige dagen...

Ik dacht dat het weer in een stijgende lijn ging. Helaas is dat niet het geval. Ik had natuurlijk ook allang wat verwacht. Mensen om mij heen vragen ook steeds "nog wat gehoord van A.?" waarop ik dan weer gelaten "nee, niets" zeg. Dan ga ik weer denken. Is ze al zo snel over mij heen? Of zit zij net als mij aan de andere kant van die telefoon te wachten op een berichtje. Ik weet het echt niet. Ik zie zo in mijn scherm een kop staan, geschreven door een ander op deze website "Je Ware laat je toch niet lopen????" Volgens haar was ik dat, althans.. dat zei ze. "Wij komen altijd weer bij elkaar terug", "Het heeft zo moeten zijn", "Wij horen bij elkaar". Al die dingen, daar ga je dan toch aan twijfelen. Of heeft ze meer tijd nodig, en belt ze binnenkort op. Meerdere mensen zeggen me, die belt zekerweten nog op binnen nu en 2 weken. Ik weet niet of ik dat moet geloven. Wellicht zeggen ze me dat alleen maar om me op te vrolijken. Zij is juist altijd enorm duidelijk, geen blad voor d'r mond, ze zegt altijd wat ze vind en wil dat ook altijd zo snel mogelijk zeggen. Dit is dus niks voor haar. Als ik aan ons laatste gesprek denk dan ben ik ook wel hard geweest tegen haar. Ik heb gezegd dat het niks ging worden tussen ons op deze manier. Dat ik voelde dat het over was. Waarop ze zei dat ze niet meer ging bellen. Maar daarna heb ik haar toch weer gezegd dat ik haar tijd geef om uit te zoeken wat ze wil.

Maar als ze nou alleen maar denkt aan die woorden waarin ik heb gezegd dat het over is? En het nu eigenlijk ziet alsof ik het heb be?ɬ´indigd? Ik word er zo gek van. Ik wil haar een bericht sturen maar doe het niet. Ik denk dat ik eerst nog 2 weken afwacht. Althans, dat is wat ik wil gaan proberen...

Zon, 22/10/2006 - 13:38 — panic (of verwijderd)
afbeelding van panic

die stijgende lijn MB

Probeer het op de lange termijn te bekijken,dan denk ik dat die lijn er wel degelijk is. Maar natuurlijk zijn er tegenslagen! Ik heb dat ook met mijn ex. Er is een stijgende lijn, namelijk ik heb de hoop laten varen. Ik heb gevoeld dat er op dit moment geen enkele hoop is. Dat besef is een stijgende lijn. Mar nadat ik me vrijdagavond zo sterk voelde, het is zo duidelijk, ging het zaterdag weer minder. Dus ja, ik val terug. Ik mis hem, vreselijk! Hij verdwijnt niet uit mijn hoofd. Maar de stijgende lijn bij mij is wel dat ik hem loslaat. Ik heb geen behoefte aan contact, omdat ik weet dat dat geen nut heeft.
Dus MB probeer die lijn voor de lange termijn vast te houden. Er is niemand die het je kwalijk neemt als het slechter gaat!
Zij weet heus wel dat je haar niet hebt laten vallen. Zij moet zelf eerst beslissingen nemen. Als ze jou wil, komt ze wel, ongeacht wat jij gezegd hebt.
Probeer jezelf niet schuldig te voelen. Want dat is echt niet nodig!!
Heel veel sterkte MB, je komt er wel!