Maanden zijn inmiddels gepasseerd, voor vele betekend het begin van de lente een bevestiging over hoe goed hun leven gaat en die staan midden in de zon, zoals ook mijn ex, zij is inmiddels alweer enkele maanden helemaal happy met haar nieuwe vriend en zijn kind uit een vorige relatie, ze vormen voortaan echt een gezinnetje en delen die dingen die ik 8 jaar lang met haar deelden, en ik, na maanden volop ploeteren om er weer enigszins bovenop te komen durf ik gerust te zeggen dat dat nog niet gelukt is.
De gedachte dat de vrouw waarvan ik zo zielsveel heb gehouden en nog steeds doe haar leven nu deelt met een ander verscheurd me met enige regelmaat nog totaal, nog zo vaak moet ik terug denken aan wat we samen hadden en wat ik kapot heb gemaakt, maar is geen enkele weg meer terug, ze weet wat ik nog voor haar voel omdat we daar nog vrij recent nog een keertje over gesproken heb maar dat veranderd helemaal niets aan de situatie.
Een beetje wanhopig wordt ik er nu wel van, heb ondertussen ook enkele relaties/affaires gehad en ieder keer hoop ik dat ik daar de kracht vandaan kan halen om alleen nog maar vooruit te kijken, maar telkens loopt het fout omdat ik nergens de energie vandaan kan halen om er echt voor te gaan, hoe graag ik dat in sommige gevallen ook had willen hebben. Mijn ex blijft spoken in mijn hoofd en mijn dromen over haar worden er ook niet minder om, heb echt het gevoel dat ik mijn enige kans op geluk heb verspeeld omdat ze in alle opzichten alles was wat ik zocht in een vrouw. En wat doe je dan als je een jongeman bent met veel vrienden dei het beste met je voorhebben, lachen en vertellen hoe goed het gaat, hoe lekker je in je vel zit, hoe je geniet van je vrijgezellen leventje, maar van binnen ben ik nog steeds erg verdrietig, ik verblijf hele dagen in de sportschool en plan de rest van mijn dagen helemaal vol, want ik weet dat als ik thuis ben ik nog steeds het vermogen heb om mijzelf in een soort depressie te denken.Ik baal enorm over hoe mijn leven nu gaat, ik ben inmiddels 32 en wil ook zo graag mijn leven weer delen met iemand die me dat zelfde gevoel kan geven als mijn ex enkele jaren terug, het gevoel dat alles klopt, het gevoel van rust en geluk, maar helaas ondanks het mooie weer lijkt in mij hoofd de zon nog niet te gaan schijnen, phffffff