afgelopen donderdag hield ik het niet meer vol toen maar mijn ex gebeld en gezegt dat ik niet op afstand kan kijken en niets doen.( In mijn verhaal verteld hoe ons relatie is beeindigt en waarom) ik zei dat hij recht op had om gelukkig te zijn maar dat hij in therapie moet, gaf hem te kennen dat ik niet alleen als partner om hem geeft maar ook als medemens, hij moest ervan huilen ik rpobeerde hem aan te moedigen dat hij meer hulp nodig heeft dan 1 keer een half uur praten hij gaf ook te kennen dat hem een dagbehandeling is aangeboden, maar hij is bang dat ze over hem gaan roddelen ik zei dat doen ze al maar snap het gedachte dat een collega je diepste geheim weet gewoon eng. ik zei dat de bedrijf arts niet alles hoeft te vertellen waarom je in de ziektewet gaat. hij ging erover nadenken, maar bang. zaterdag ook nog gebeld toen was hij vrij rustig heb hem gevraagt om een persoonlijk gesprek hij zou het me nog laten weten wanneer.

ik heb de laaste dagen heel veel gelezen over mannen die in hun jeugd zijn misbruikt. Oh wat walgelijk dat er mensen zijn die dit doen en bij hem was het een meisje van 12 en hij was 6. vaak zeggen ze dat de dader ook waarschijnlijk is misbruikt. veel heeft hij me niet verteld hij zei alleen ik werd erna zo ziek kreeg hoge koorts mijn moeder snapte het niet. maar bij hem was de misbruik maar het begin van zijn ellendige jeugd en nog op 8 jarige leeftijd door je moeder achtergelaten omdat zij hier in nl kwam wonen. later is de rest naar nederland ook vertrokken maar hij niet. hij verteld soms hadden ze geen eten en hij moest bedelen en werken als kind.
wat een ellende allemaal en dat heeft hem gevormd tot de persoon die hij nu is. bang, angstig, workaholic komt thuis alleen maar om te slapen en dat is voor hem ook een probleem, geen sociaal leven, vader van 5 kinderen bij 5 verschillende vrouwen, ik was bijna nr 6 als ik geen miskraam had gehad. ik ben boos omdat hij geheimen voor me had met betrekking tot die kinderen, hij heeft mij mn keus ontnomen om te beslissen of ik in zo een relatie wou stappen, maar tegelijker tijd heb ik medelijden met hem en wil hem helpen weet dat hij zelf hulp moet inschakelen.

oh wat ben ik hier moe van wou dat dit gevoel weg ging, bang verdrietig en boos