Hey Zaza,

Heb me een beetje afwezig gehouden van de ldvd site. Heb al veel aan de site gehad, maar ik voel me de laatste tijd telkens slechter ipv beter na het lezen van de verhalen en heb besloten de site een tijdje te mijden. Het is alsof de verhalen me telkens terugtrekken in m’n verdriet en negatieve gevoelens.

Ik zag nog dat je er had gepost en dat je je niet echt lekker voelt met hoe je je voelt, dat je er maar niet uit geraakt, uit die negatieve spiraal. Wou je gewoon even zeggen dat je niet zo streng moet zijn op jezelf. Wat je bescrijft in je post is eigenlijk exact hoe ik en vele anderen hier ons ook voelen soms. Geef jezelf wat tijd, er staat geen limiet op, don’t worry. Geef jezelf de tijd om de dingen te doen die je nu doet, maar probeer ook om dingen te doen om uit die spiraal te geraken

Soms denken we ook na over wat we verkeerd hebben gedaan of over het feit dat als we bepaalde eigen issues sneller of vroeger had ‘verwerkt’ of dingen anders hadden ‘aangepakt’ dat het dan mischien anders zou zijn gelopen. Basicly geven we onszelf ook een groot deel van de ‘schuld’ van het verkeerd lopen. En dan denken we na over de toekomst en over het feit of het aan ons ligt en of dat dan nog eens gaat gebeuren en hoe we dat zou kunnen vermijden.

Maar hoe meer ik erover nadenk, hoemeer ik besef dat dat geen zin heeft. Weet je, er zullen zeker dingen zijn die we anders had kunnen aanpakken, maar op dat moment waren we onszelf, met onze ervaringen van dat moment.
De volgende keer zal sowieso anders zijn, omdat we dan iemand anders zullen zijn. Ik bedoel, de dingen die je meemaakt veranderen je en daar leer je uit. Jezelf dingen kwalijk nemen heeft dan ook geen zin. Als twee mensen elkaar ontmoeten hebben ze beiden een verleden en een karakter met bepaalde positieve en minder positieve eigenschappen. Volgens mij is het gewoon een kwestie van jezelf zijn en blijven en geluk hebben dat de partner die je treft ‘compatibel’ is en je samen in de relatie kan groeien en elkaar aanvaard zoals je bent.

Vele relaties lopen stuk omdat mensen zichzelf iets proberen wijs te maken. Bijvoorbeeld, 'ik kan m’n partner wel veranderen nr m’n ideaalbeeld' of 'ik doe me beter voor dan ik ben om te voldoen aan wat ik denk wat m’n partner wil'. (het eerste is typisch iets wat vrouwen doen, het tweede is typisch iets wat mannen doen, denk ik )

Dat kan een tijdje goed gaan, maar zorgt uiteindelijk voor problemen. Sommige mensen weten ook niet wat ze willen of maken zichzelf wijs dat de iets willen terwijl ze eigenlijk iets anders willen maar het aan zichzelf niet willen toegeven.

Ik denk dat wat wij nu nodig hebben een periode is waarin we onszelf leren aanvaarden zoals we zijn. Leren houden van onszelf zoals we zijn, met alles goede en minder goede ‘dingen’. Pas als we in het reine komen met ons eigen zullen we klaar zijn voor iets nieuws. Wat gebeurd is is gebeurd, wat telt is wat nog gaat gebeuren.

Wat ik heb geleerd, besef ik nu, uit al m’n mislukkingen, is dat je eerst vrede moet nemen met wie je zelf bent. Hou van jezelf zoals je bent. Leer uit je ervaringen, en gebruik dat ten goede van de toekomst. We zijn geen slachtoffers, we gaan daar onze kracht uit putten en we nemen het heft in eigen handen

Die kracht, daar ben ik al een tijdje naar op zoek. Waar is m’n kracht van vroeger, m’n kracht die me altijd de moed gaf om verder te gaan en te blijven geloven, te blijven hopen en te blijven doorgaan en om uit die negatieve spiraal te geraken. Ik heb ze nog altijd niet helemaal teruggevonden, maar ik kan tegenwoordig veel kracht halen uit muziek merk ik. Vandaar dat ik je dit liedje wou delen, het geeft me enorm veel kracht. Kracht om mezelf te aanvaarden, kracht om te weten, te geloven, dat er ooit een dag komt waarop ik me terug goed zal voelen.

Dus heel deze boterham gewoon om je even dit liedje te delen, met de hoop dat je er mischien ook kracht in kan vinden

Groetjes,
B