Eindelijk mag ik mijn verhaal kwijt en mag ik mezelf zijn
zonder dat iemand me beoordeelt of controleert
eindelijk na al die tijd. Mag ik gewoon mezelf zijn. Zoals ik ben.

Ik heb een tijdje terug mijn vriendje leren kennen. Ik heb hem toen bedrogen met mijn ex vriend. Ik was niet meer tevreden toen en toen ging ik shoppen. Ik wilde hem zo veel kwetsen dat hij helemaal onderuit zou gaan.
Mijn vriendje is er door gekwetst. Dat heeft heel veel gevolg gekend.

Waardoor ik hier kom is om vrij te kunnen uiten en reageren op anderen en meeleven of meevoelen... Wat ik nu mis in mijn situatie
Ik voel me super eenzaam en vaak ook somber omdat mijn vriendje heel naar tegen mij doet. Hij is depressief en zit de hele dag op de bank bij zijn moeder. Zijn moeder vindt dat het allemaal aan mij ligt. Ik voel me hierik heel rot door en ben bang hem kwijt te raken. Hierdoor wring ik mezelf in moeilijke posities om hem te pleasen.
Ik ben zelf bij een therapeut dat doe ik elke week. Om van mijn jeugdtrauma af te komen. Mijn vader heeft een narcististische borderlinestoornis met woede aanvallen.
Ik zie dus mannen als het kwaad en heel negatief. Ik denk dat mannen niet te jvertrouwen zijn en wil het liefst ieder een zlveel pi jn doet als ik voor pijn heb.

Waardoor ik hier ben gekomen:
Ik merk dat ik grenzeloos ben en mezelf ook heel vask wegcijfer en mijn eigen gevoelens wegcijfer. Ik wil meer zelfvertrouwen opbouwen zodat ik van mezelf afhankelijk ben en van geen enkele andere vent ik wil mijn trauma verwerken en een vent kunnen aanspreken zonderxdie nare gevoelens en gedachtes. Ik wil met mijn vriendje gezellig kunnen zijn. ik wil dus mijn leven versnderen maar hoe