Hallo,

Heb al een tijdje niet geschreven. Mijn liefdesverdriet is voorbij. (zie vorige blogs als je wilt weten hoe het gegaan is). Mijn ex heeft officieel een nieuwe vriendin, waar hij allerlei dingen mee kan en wil die hij met mij niet wilde delen. Tja. Het zij zo.
Als we elkaar tegenkomen,groeten we niet meer. Daarvoor is er teveel gebeurd. Ik ben daarmee begonnen en hou dit voorlopig zo. Ooit vrienden worden met mijn ex wil ik niet.
Ik heb veel van deze relatie geleerd, met name op het gebied van grenzen en intuïtie. Ik had vaak het gevoel dat er iets niet klopte, maar als ik er dan over begon, was er nooit wat aan de hand volgens mn ex. Achteraf bleek het toch allemaal zo te zijn. Daar doe je dan twee en half jaar over!
Ergens kan ik het niet hebben dat mijn ex alweer een ander heeft, en het gemis van mij niet echt heeft ervaren. Alsof ik zo onbelangrijk was dat hij gewoon doorgaat met een ander. (terwijl hij tegen mij altijd zei dat ik zn grote liefde was, en hij er niet aan moest denken iets met een ander te hebben. Yeah, right! Sukkel.)

En nu?
Nu doe ik de dingen weer die ik leuk en belangrijk vind. Ik maak me geen zorgen meer over hem, wat hij doet en met wie. Of hij wel terug komt, etc.
Het gaat allemaal wel, maar toch. Ik mis iets! Niet specifiek hem, maar wel iemand bij wie ik altijd terecht kan. Die blij wordt als hij me ziet. Die me mee vraagt voor leuke uitjes.
Ik probeer er vertrouwen in te hebben dat dit wel weer komt, maar merk dat ik er niet van overtuigd ben dat dit echt wel weer zal gebeuren.
Ik heb geen zin in een datingsite, wil niet actief op zoek. Ook hou ik niet van one-night stands of een ander uitprobeersel.

Hoe krijg ik het vertrouwen terug dat er ergens op de wereld iemand voor mij is?
Iemand tips?

Groetjes van Stijntje