19 augustus kreeg ik een klap, een hele harde klap. Mijn vriendin en ik gingen naar een festival waar we stonden met mijn vrienden, en haar vrienden waren er ook op een andere camping. Zij had die vrienden al een tijd niet gezien, dus ze ging ze meteen opzoeken, logisch vind ik. Volgende dag ging ze ook al heel vroeg weg, en kwam laat terug. Dat maakt mij ook niet zoveel uit, maar had gehoopt dat ik dingen samen met haar kon doen op het festival. Daar kregen we dus een hele discussie over, hele nacht door, het eindigde in een ruzie en ze ging weer weg, we hadden niet geslapen. De hele dag met een kut gevoel gelopen, maar ik dacht ik laat er wel met rust nu. Ze belde later op en ik vroeg of we het uit konden praten. We spraken af bij de tent en toen kwam het in het loop van het gesprek eruit: je kan vast gelukkiger worden zonder mij! Dat doet wel ff pijn als je vriendin dat zegt. Ik zei dat ik super gelukkig met haar ben en dat ze het daarvoor niet hoeft te beeindigen, maar er was dus meer. Een andere jongen had haar probeen te versieren op een feest die ze een week daarvoor, en ze wilde kijken of ze daar meer gevoelens voor zou krijgen..... ik zei nog verliefdheid is iets anders dan houden van, en dat we dat samen wel zouden kunnen oplossen. Maar er kwam nog meer: ik weet even niet meer wie ik ben, wat ik wil en moet dat eerst op een rijtje krijgen. Ze zei doordat die jongen haar probeerde te versieren ze was gaan nadenken over dingen en dit leek haar de beste oplossing. Ze zei niet dat ze een nieuwe relatie zou nemen met die jongen maar zichzelf eerst op orde wilde krijgen.

Een week na het festival hadden we afgesproken om over wat dingen te praten. Dat was een hele gezellige middag geworden en hebben toch nog kunnen lachen. Een paar dagen later zouden we een into dag van onze mbo studie hebben, dus zou ik haar weer zien, want we zitten ook bij elkaar in de klas. Dat vind ik nu heel moeilijk. We gingen met alle klasgenoten daarna met zn allen drinken, en toen pakte ze me hand weer vast en ik werd daardoor heel erg verward, helemaal toen we later nog door de stad liepen en ze ook weer me hand vast pakte. Ik wist niet wat ik moest denken en wat ik ervan moest zeggen, ik kreeg er weer hoop door.

Een tijdje niet online geweest met msn maar na dat ene gesprek van die ene middag toch weer gegaan, ik sprak nu ook weer met haar op msn, en ze zei ook telkens dat ze nog steeds super veel van me houd, maar dat het beter is zo. Dat we als vrienden ook heel leuk met elkaar om kunnen gaan. Yeah right, ik wil het wel, maar het is zo moeilijk om met iemand om te gaan waar je al een relatie mee hebt gehad en daar weer op hoopt. En dat ze me ook altijd in haar leven wilt houden omdat ze zoveel steun van me heeft gekregen.

Nu zijn de eerste les dagen weer geweest, en ik ging naar de stad wat drinken met een vriend, dus liepen we langs de gracht. En ik voel in 1 keer een pook in me zij, het was dus me ex. Die had ook afgesproken met een vriend maar ze liepen hand in hand. Ik natuurlijk helemaal stuk, was het die jongen van het feest, doet er eigenlijk niet toe dacht ik, ze loopt gewoon al met een ander, nu al!!!! Ik stuurde haar dus een sms, dat het me zoveel pijn deed om dat te zien. Ze vertelde me dat dat niet de bedoeling was om me zo pijn te doen en dat het niet haar nieuwe vriend is.

Dag later weer met haar gepraat, en verteld hoe ik het zie als ik mensen hand in hand zie lopen, ik zie het als een bestempeling. Een bestempeling dat je een speciale relatie met iemand hebt, waar je een constante verbinding mee wilt hebben. Maar ze was daar gewoon wat losser in zei ze.

Ik ben zo in de war, ze laat aan de ene kant signalen zien die mij hoop geven en aan de andere kant is ze zo afstandelijk. Het ene moment, voel ik me goed als ik met vrienden weg ben geweest en van het ene op het andere moment voel ik me weer depri omdat ik haar zo mis.

Dat was wel zo'n beetje mijn verhaal over hoe het is gegaan na de breuk tussen mij en me ex. Ik wou dat ik haar kon haten, volgens mij zou ik het dan een stuk sneller kunnen verwerken. Maar ik hou gewoon zoveel van dat meisje.

Vigaro