Start › Blogs › onbeantwoord's blog

libido

afbeelding van onbeantwoord
Din, 30/08/2011 - 13:29 — onbeantwoord

Vanmorgen weer het probleem aangemangeld. Sinds manlief aan de medicijnen zit tegen depressie heeft hij totaal geen behoefte meer aan intimiteit, knuffelen e.d.

Ik als gezonde vrouw heb daar heel veel problemen mee. Als het iets tijdelijks is dan is dat nog wel vol te houden maar als het een langdurige kwestie is, heb ik niet zo veel zin om als broer en zus te leven.

Ik heb al in een eerder blog verteld dat we sinds een aantal weken weer bij elkaar zijn en dan zouden de vonken er mijns inziens toch vanaf moeten springen, toch?

Ik heb hem gevraagd of het aan mij ligt want ik word er toch enorm onzeker van. Hij zegt dat het niet het geval is en dat hij gewoon niet lekker in zijn vel zit en zich er niet toe kan verzetten.

Hij zegt er ook geen probleem mee te hebben als ik mijn behoefte buiten de deur zoek, zolang ik maar samen met hem in ons huis blijf wonen en onze zoon opvoedt. Het doet me erg veel pijn en maakt me onzeker want andersom zou ik er wel de grootste moeite mee hebben.

Ik vraag me af of hij uberhaupt nog wel van mij houdt.

Hij beseft zich niet dat hij mij op deze manier toch kwijt kan raken want wat als ik nou toch verliefd wordt op een ander?

De hele kwestie bezorgt me heel veel kopzorgen.

Fijne dag iedereen.

Din, 30/08/2011 - 13:34 — secret (of verwijderd)
afbeelding van secret

Tja... van medicijnen kan je

Tja... van medicijnen kan je allerlei bijwerkingen verwachten, waaronder deze.
Toch vind ik het raar dat hij geen problemen ermee heeft als jij je behoefte buiten de deur zoekt en dat hij wil dat je bij hem blijft vanwege jullie zoon.
Ik vind het niet echt liefdevol klinken..

Din, 30/08/2011 - 13:40 — Lavender81 (of verwijderd)
afbeelding van Lavender81

Phoeff

Tja dit is wel een ingewikkelde situatie.
Het blijft ook nog steeds wel dubius waarom hij is terug gekomen bij je.
Maar iemand die depressief is heeft meestal ook weinig zin in normale dingen.
Die kan meestal alleen maar even met zich zelf en zijn problemen bezig zijn.

Het hebben van een depressieve partner is erg vermoeiend en slokt veel tijd van je.
Je moet ook wel sterk in je schoenen staan om dit weer samen te overleven.

Hij kan je op dit moment niet geven wat jij wilt. En ik wil geloven dat het ligt aan zijn depressie.
Dus dan moet jij gaan bedenken wat wil jij?
Wil jij hier samen met hem uit gaan komen?
Of moet hij dit eerst zelf oplosen en dan verder kijken.

Want jullie zijn net weer samen, dat moeten jullie ook nog samen verwerken. Maar dat kan nu niet omdat er andere dingen spelen. Dus je laat hem niet in de steek als je besluit dat je dit niet kan.

Hij geeft wel aan dat je buitenshuis mag gaan zoeken. Maar dat zegt hij nu.
Wie weet als hij zich weer beter voelt, wat zegt hij dan.

Het komt ook een beetje op mij over alsof hij gewoon de vertrouwelijkheid van het samen zijn opzoekt.
Jij mag je gang gaan als je maar weer thuis komt en samen met hem een gezin vormt.

Ik denk wel dat hij van je houdt alleen durf ik niet te zeggen op wat voor een manier.

heel veel succes en blijf schrijven.

Din, 30/08/2011 - 14:12 — sunny1 (of verwijderd)
afbeelding van sunny1

Kijk uit!!

Pff wat een verhaal... Tja, depressie is een hele erge ziekte, daar is bijna niet me te leven, (weet ik uit ervaring) Dat je het buiten de deur gaat zoeken?? Vind ik een raar voorstel van hem.. Het lijkt wel of hij denkt; dan ben ik er mooi van af... Vergeet ookm niet dat je tegen zijn ziekte praat en niet tegen hem.
Wat mij in die situatie geholpen heeft is; NIET ERIN MEE GAAN! is heeeel moeilijk, maar wel het beste. ook voor hem.. uiteindelijk.
Hel veel sterkte

Din, 30/08/2011 - 15:12 — Crea-tive
afbeelding van Crea-tive

Open vragen

Waarom gaan jullie niet samen naar een psycholoog?

Ik denk dat jouw situatie anders is dan de anderen hier op de forum. Om een zinnig advies te geven moet je het verhaal van beiden kanten horen.

Uiteindelijk ben jij het best geplaatst om er achter te komen.

Is hij verliefd, doet hij dit voor zijn zoontje, of ligt het gewoon aan zijn depressie? Als je het wil weten stel dan open en geen opdringerige vragen. Leef mee met hem. Vraag over zijn depressie, wat er scheelt, wat hij zou willen verbeteren enz ... stel geen onzekere vragen zoals "ligt het aan mij". Jij hebt jezelf niets te verwijten, je doet je best om hem te begrijpen en te helpen. Probeer te communiceren. Doe het verstandig en op de gepaste tijden. Stel geen opdringerige, verwijtende of gesloten vragen. Bijvoorbeeld "vindt je me soms niet aantrekkelijk" waar hij alleen ja of neen kan antwoorden. Waarschijnlijk zal hij dergelijke vragen gewoon ontwijken. Stel meer open vragen "hoe denk je dat de toekomst er uit zal zien" bijvoorbeeld, probeer hem uit zijn tent te lokken.

Hoop dat je hiermee al mee iets bent.