Sinds 1,5 maand terug heb ik het uit met me vriendin, de relatie heeft niet lang geduurd, 6 maanden om precies te zijn, maar ik denk nog steeds terug aan die mooie tijd.
Ze was iemand die je mocht zoals je was, tenminste dat idee had ik. We gingen elk weekend veel leuke dingen doen, maar wanneer we alleen waren, hadden we veel momenten met stiltes. Ik voelde aan, dat dit niet prettig was, maar ik hield van haar, ze was voor mij mooi, lief en gaf me de aandacht die ik verwachte.

2 weken voor de breuk, ging het mis, we zagen elkaar minder in verband met werk en gingen elkaar wantrouwen. Het ging van haar kant, heel gemakkelijk uit. Ik heb haar nog 2 brieven gestuurd en heb haar nog 1x opgezocht om te vertellen dat ik nog gevoelens voor der had, maar al om al hielp dit niks.

Als ik maar heel even alleen ben denk ik aan haar... Ik haat der, maar houdt ook van der. Ik ben de laatste tijd weer veel gaan stappen en in contact gekomen met andere dames. Ik vergelijk ze steeds met mijn ex-vriendin en heb het idee dat niemand hier tegenop kan.

Ik heb dit weekend een top weekend achter de rug en had het idee dat ik haar vergeten was,tot gistermorgen. Ik hoorde via een goede kennis van mijn ex vriendin dat ze een nieuwe vriend had, ik heb het idee dat nu alles weer van voor af aan begint....