het is voor mij lange tijd geleden dat ik hier wat geschreven heb. Even niks te doen en kijken of je andere mensen kan helpen. Mja, met mij is het ondertussen goed (A), geen liefdesverdriet meer gelukkig, al wil het niet echt lukken bij de vrouwluh =)... Ik voel wel dat ik sterker ben geworden na de relatie en kieskeuriger. Wel vraag ik me af, wanneer de nieuwe zich voordoet. Allemaal geen haast toch! Wat ik wil meegeven aan de mensen met liefdesverdriet is: probeer de harde waarheid onder ogen te zien, maar zie je ex-vriend/ex-vriendin niet als een God te zien, je hebt leuke tijden met hem/haar meegemaakt, maar als hij/zij echt de waren is zal die vast na je terug komen. Moeilijk, vooral voor de dames denk ik, is om even helemaal geen contact op te nemen, laten zien dat je zonder hem/haar kan, dat roept vaak vragen op bij je ex.

Sommige dagen denk je dat je erover heen bent en nu wordt je weer wakker met een droom dat alles goed komt.Pijn, pijn die is gebaseerd op faling.
Ondertussen een andere meid leren kennen, vergelijk der onbewust met mijn ex vriendin en dan vraag ik me af of ik wel goed bezig ben...

Tijd heb ik nodig om het te verwerken, zodat ik niemand anders pijn gaan doen. Ondertusse mis ik elke aanraking of glimlach van mij ex vriendin.

zij heeft ondertussen een nieuwe vriend. "Vragen van wat is nu beter aan hem?" en "Waarom is het toch niet gelukt met ons?" komen naar voren en de angst dat ze langere relatie vol houdt met haar nieuwe vriend dan mij. Ik heb nog regelmatig contact met een vriendin van haar, zij heeft het pas uit met haar vriend, haar kon ik wel helpen met haar gevoelens, zij vertelde me ook dat ik meer waard was dan haar, helaas willen mijn gevoelens dit niet accepteren, al weet ik zelf dat het wel zo is.

Heb het gevoel dat ik me eigen probleem niet kan oplossen, ik merk wel dat ik sterker ben geworden, maar daarentegen nog teveel in mezelf twijfel. Twijfels als: "Waarom zou een relatie nog eens lukken als het zo gemakkelijk uit ging?"

Sinds 1,5 maand terug heb ik het uit met me vriendin, de relatie heeft niet lang geduurd, 6 maanden om precies te zijn, maar ik denk nog steeds terug aan die mooie tijd.
Ze was iemand die je mocht zoals je was, tenminste dat idee had ik. We gingen elk weekend veel leuke dingen doen, maar wanneer we alleen waren, hadden we veel momenten met stiltes. Ik voelde aan, dat dit niet prettig was, maar ik hield van haar, ze was voor mij mooi, lief en gaf me de aandacht die ik verwachte.

2 weken voor de breuk, ging het mis, we zagen elkaar minder in verband met werk en gingen elkaar wantrouwen. Het ging van haar kant, heel gemakkelijk uit. Ik heb haar nog 2 brieven gestuurd en heb haar nog 1x opgezocht om te vertellen dat ik nog gevoelens voor der had, maar al om al hielp dit niks.