Hai mede liefdesverdrief lijders...

Ik heb een aantal dagen niet geblogd, wat op zich best een goed teken is.

Ik moet ook wel toegeven dat een een soort rust over me heen is gekomen die me erg goed doet. Het is een soort deken, lekker warm waar je je geborgen in voelt.

Natuurlijk denk ik nog elke dag aan hem. Dit weekend was ik naar het Colorado national monument gegaan. Dat is zoiets als Monument valley (misschien zijn sommigen van jullie daar geweest) Ik stond op de oranje gekleurde rotsen en keek uit over dat prachtige landschap, wat zo leeg is en daardoor een mysterische gloed over zich heeft. Ik moest aan hem denken, we hebben elkaar immers in zo'n landschap ontmoet, maar op een of andere manier kan ik andere dingen meer waarderen. Misschien is dat een deel van het hele verwerkingsproces.

Het zonlicht op de sneeuw, de regen op het dak als je binnen zit. Een paar mensen uit mijn klas die altijd samen lunchen vroegen of ik dit keer ook meeging. (ik ben toch te verlegen om te vragen of ik mee mag)
Het was heel gezellig en ik voel me een beetje thuis. Ik krijg langzamerhand vrienden hier, mensen die mij aardig vinden.
Mensen die anders zijn dan Sam. Ik leer veel van ze. Ik had nog nooit jongens uit saudi Arabie ontmoet bijvoorbeeld. Heel interessant om de vooroordelen die iedereen toch heeft te zien vervagen.

Sam is geen deel van mijn leven meer. Hij was een intermezzo. Iets slechts tussen de goede dingen door. Want hoeveel ik ook om hem geef. Het heeft me niet veel goed gedaan, het heeft me meer tranen gekost en ik heb meer geld uitgegeven met hem dan met alle andere exen gecombineerd.

Het was echt niet goed en door mijn tranen heen kan ik dat in elk geval nu beseffen. Het was echt heel fout en hij zou me vreselijk ongelukkig hebben gemaakt. Gewoon omdat ik voor andere dingen hoop. Hij geloofde bijvoorbeeld niet in liefde. Dat bestond voor hem niet. of in elk geval het was iets waarover alleen gechreven werd. Sorry, maar ik geloof wel in liefde.

Hoe kan je zo blind zijn? Waarom is een verliefd hart blind voor duidelijke verschillen. Hoe kan je van iemand houden als hij je eigenlijk niet gelukkig wilde maken, maar je alleen wilde gebruiken voor de tijd dat het hem goed uitkwam?

Kennelijk hoort dat bij ons mens-zijn.

Even geen mannen meer nu. Even rust. Even weer geloven dat er meer goede dan slechte mensen zijn.

Even rust...