Ik ben zo moe van de pijn. Het ging een paar dagen iets beter met me sinds ik vorige week definitief het contact met mijn ex verbroken had. Dat heb ik moeten doen omdat hij me teveel pijn deed met zijn negatieve gedrag en houding tegenover mij. Ook was bij mij vorige week wel een grens bereikt en ik pikte het niet langer. Ik was er zelf ook klaar mee.

Maar toch langzaam aan weer twijfels gekregen en het is zo moeilijk om hem te vergeten. Vandaag dus weer contact gezocht, we zouden nog steeds praten over de breuk (het is nu bijna een maand uit), wat hij dus al weken voor zich uit schuift. Ik vertrek over een paar dagen voor een half jaar naar het buitenland, daarom is er wel een deadline. Via via hoorde ik dat hij ook nog wou praten voor ik weg ga. Daarom toch weer besloten om toenadering te zoeken, aangezien mijn laatste woorden aan hem ook niet echt vriendelijk waren en ik zei hem niet meer te willen spreken.

Maar het was een grote fout. Ben weer terug bij af, zo voelt het tenminste van binnen. Ben een wrak en voel me verschrikkelijk. Hij zei zulke kwetsende dingen en is zakelijk, hard en kortaf. Hij sluit me echt buiten en wil duidelijk laten merken dat ik niets meer voor hem beteken. Hij vind alles wat ik doe opdringerig en elk gesprek met mij, telkens erg moeizaam, vind hij een ruzie en dan kapt hij het af. Zo is het contact eigenlijk al sinds onze laatste telefonische ruzie waarna hij niet meer verder wilde... Sindsdien geen enkele erkenning meer van hem gehad dat we iets moois hadden samen, dat hij mij waardeert en respecteert. Het maakt me echt kapot. Het is alsof ik hem nooit echt gekend heb. Alsof onze liefde een leugen was...

Hieronder een paar regels die ik eigenlijk naar hem had willen mailen vanavond, maar toch maar niet gedaan. Ook nog op het punt gestaan naar hem toe te gaan, maar ik heb niet het gevoel dat het iets zal uitmaken... waarschijnlijk alleen maar zijn negatieve gevoelens tegen mij voeden.

Waarom kan ik gewoon niet meer goed doen bij jou? Alles wat ik doe is verkeerd.
Waarom wil je zo graag dat ik ons loslaat, net als jij hebt gedaan?
Waarom voelt het alsof je me haat en mij wilt straffen? Ik zou mijn ergste vijand niet eens zo behandelen zoals je mij behandeld.
Geen een woord wat je nog tegen mij hebt gezegd laat zien dat je ooit van mij gehouden hebt.
Hoe kan je liefde voor mij gewoon verdwijnen? Ik heb jou niets misdaan, alleen maar zo veel van je houden.
Waarom kun je niet eens normaal tegen mij doen? Je doet echt hatelijk. Ik heb dit gewoon niet verdiend.
Denk nou eens na voordat je wat tegen mij zegt en wat dat met mij doet. Waarom geef je niets meer om mijn gevoelens?
Waar heb ik dit aan verdiend?

Ik kan gewoon niets goed doen bij hem. Alles wat ik doe en zeg irriteert hem, hij is eigenlijk al boos als hij met me moet praten. Hij heeft echt iets tegen mij (gecreëerd). Een soort haat, zo voelt het tenminste door de dingen die hij zegt en doet. Daarmee lukt het hem blijkbaar om hier mee om te gaan, maar het is niet gezond en ik heb het gewoon niet verdiend. Het maakt mij echt kapot. Ik merk aan alles wat hij zegt dat hij me eigenlijk niet wil spreken en dat hij wil dat ik hem eindelijk met rust laat. Ik heb gewoon geen kans meer op normaal contact met hem. Het lukt hem niet mij normaal te behandelen. Hij er klaar mee en wil nergens meer over praten. Ik snap echt niet waarom.

Wil hij dat ik hem haat? Want dat bereikt hij hier nu wel mee...
Ik kan er gewoon niet tegen dat hij onze band zo wil verzieken door het op deze manier te beëindigen. Maar ik ben dus de enige die daarmee zit... zoals altijd in onze relatie.