Pffff, wat kan ik soms toch boos zijn ineens weer. Ik lag net in bed met het ontzettend goede idee om even lekker bij te slapen. HA HA. Ik lig me weer helemaal op te vreten. Dus ik dacht, eruit maar weer, kopje thee erbij en schrijven! Hoe is het toch gvd mogelijk dat iemand zo makkelijk over een relatie heen stapt en gewoon weer iets met iemand anders begint? Het is fucking niet te geloven gewoon. En hoe kan iemand me zo koud zo makkelijk laten vallen. Ik kan er soms zo kwaad over worden. Als ik terugdenk aan al die leuke dagen en het feestje dat hij nb in mei nog voor me gaf in zijn huis. Al mijn vrienden erbij, mijn ouders erbij. En dan mij aankijken dat ik teveel verwachtingen heb vervolgens. Krijg toch de krampen. Voor degenen die het nog niet doorhadden, ik ben even ongenuanceerd mijn gal aan het spuien ha ha! En wat is het eigenlijk voor slap gedoe dat hij niet eens de moeite kon nemen na een jaar met elkaar te zijn gegaan, me even te vertellen dat hij er klaar mee was. Heb ik mezelf dan zo verschrikkelijk voor de gek zitten houden? Heb ik me zo enorm vergist in hem? Shocking. En ik wil hier helemaal niet meer over nadenken en mee bezig zijn. En ik wil al helemaal niet ervan wakker liggen. Ik heb het gehad! Ik ben het even helemaal spuugzat met dit stomme gedoe. Ik wou dat mijn ratio heel effe mijn gevoel kon uitschakelen. Want waarom snap ik zo goed dat het niet goed zat tussen ons en dat hij het niet voor me is, maar ben ik toch zo verdrietig en zou ik hem meteen terugnemen? Bah.