Het word steeds erger.... ben er sinds gisteren achter dat hij wrs al een tijdje een ander heb. Ik kwam er achter via hyves. Daar had zij (wrs zn nw vriendin) een krabbel gestuurd aan zijn dochter dat ze het leuk vond hun weer te zien, en dat ze hun strakkies weer zag (zaterdag). Aan mij heeft hij vertelt dat hij die dag niets ging doen.
Ik heb hem er gisteren mee geconfronteerd en heb het berichtje gecopieerd en via mail opgestuurd. Kreeg natuurlijk geen reactie, en heb hem toch maar een sms gestuurd of ik hem kon bellen, maar hij was er niet. Hij belde later op zijn mobiel en ontkende het gewoon.
Hij zei dat het gewoon een vriendin was en dat ze pas 2x was geweest. (heeft tegen mij niets gezegd) en dat hij zelf mocht weten wat hij allemaal deed. Ja nu mss, maar toen zat je nog in een relatie, weet je nog. Hij heeft alles zo verdraaid dat ik er nu de schuldige van bent.

Ik had al die tijd al zo'n vermoeden. De smoesjes die die had, dat hij altijd zijn mobiel in zijn zak hield. Het weekend dat we weg waren dat hij zijn mobiel mee nam naar de wc, en ik met een smoes de deur opentrok, terwijl hij erop stond te kijken. Het weekend dat hij een vriend ging helpen met spullen verhuizen, dat hij een weekend weg ging van zijn werk. De avonden dat hij hoofdpijn had en niet kon bellen. En als ik hem daarmee confronteerde dan had ik het gedaan, had ik geen vertrouwen meer in hem. Ik ging dan denken dat ik spoken zag, en dat het zo'n soort man niet was. Kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik zei hem dat het net voelt dat ik hem wat heb aangedaan, en hij mij daar nu voor wilt straffen. Maar ik ben altijd goed voor hem geweest, altijd van hem gehouden. Waar heb ik dit aan verdiend? Omdat ik naief was, en hij toch wel wist dat hij mij kon krijgen?

Ik vroeg hem: heb je het er eigenlijk wel moeilijk mee, waarop hij zei dat heb ik wel gehad. hoelang 1 dag? Maar nu hoe je doet word het steeds makkelijker voor me zei hij er nog achteraan.
Het ergste vind ik nog dat hij het blijft ontkennen en smoesje op smoesje heb. En dan zijn kinderen alweer met een andere griet inlaten, ik ben gewoon ingeruild. Ik weet niet meer wat ik moet geloven. Alles valt nu gewoon op zn plek, en daar kom ik nu pas achter. Hoe kon ik zo stom geweest zijn. Waarom ga je zo met iemand zn gevoelens om, hij heeft gewoon van twee walletjes gegeten, en ik geloofde het niet, kon dat niet omdat ik dacht dat hij niet zo was. Maar je ziet maar weer, stille wateren hebben diepe gronden!