Ik lijk wel een jojo alleen al als ik mijn blogs teruglees pff. Nu gaat het eigenlijk wel goed geloof ik (ik durf het haast niet meer toe te geven). mijn positieve spirit blijft. Ik heb wederom weer met mijn ex gesproken. Het vreemde was was dat hij het alleen maar had over de dingen die hij lief aan mij vond en de streken die ik uithaalde. Uiteindelijk heb ik het gesprek omgedraaid omdat ik zwak word van zo'n gesprek en heb ik gesproken met hem over wat we allebei hebben geleerd van deze relatie. Ik vroeg me namelijk heel hard af of hij persoonlijk iets geleerd had. Ik heb hem eerst verteld waar ik stond en in hoeverre ik dichter bij mijzelf ben gekomen en dat ik anders in het leven sta nu en dat ik mijn eigen rust begin te vinden. en hij vertelt alleen maar wat hij in een volgende relatie niet meer wilde. Vond ik vreemd dus ik ben bang dat hij weinig heeft kunnen of willen leren over zichzelf maar ja dat is zijn eigen keuze. Uiteindelijk heb ik hem toch nog wat kunnen leren (tenminste dat zei hij) door het msn gesprek namelijk dat mensen kunnen veranderen. Ik wilde dit puur alleen voor hem omdat ik denk dat hij daarmee zijn leven kan verrijken. Nu gaat hij voor een maand naar het buitenland. Dus ik heb een maand geen contact met hem en het rare is dat vind ik prima. Ik ben zo druk met mezelf en met andere zaken dat ik hem op een lagere plek heb geschoven. Is een vreemd gevoel en ik weet dus ook nog niet in hoeverre ik er blij mee durf te zijn. nou eigenlijk durf ik sowieso niet meer zo snel te juichen want als ik mijn blogs lees verspringt dit gevoel nogal eens..