Het is over!
Tenminste dat denk ik nu echt. Hij heeft het weer gezegd in een ruzie, maar de volgende dag weer. Weer ruzie aan de telefoon. Hij zei dingen tegen me die ik niet snel zal vergeten. Zoals dat hij zich verplicht voelde om nog naar mij te komen en of hij meelij moest hebben (omdat ik ging huilen) Ik verwachte van hem dat hij daar sorry voor zou zeggen, maar dat deed hij niet, dus werd ik ook boos en drukte de telefoon uit.
De volgende morgen had hij niets laten horen, dus stuurde ik maar weer een paar smsjes waarin ik zei dat ik vond dat ik dat hij zijn excuses moest maken en nog wat dingen waar ik het niet mee ens was. Toen belde hij vanaf zijn werk (5 minuten voordat de buurvrouw voor de deur zou staan die op de koffie kwam) wat ik met die smsjes wilde bereiken? Dat hij sorry zou zeggen? Nou niet als je het doet omdat ik het vroeg, dat moet uit jezelf komen zei ik. Dat deed hij dus niet en zei dat ik hem moest laten gaan omdat het over is. En dat het gisteren een dieptepunt was....een dieptepunt? Wie ging er weer lopen schreeuwen en gevoelloze dingen zeggen?
Ik zei dus zo gemakkelijk gaat dat.je bent zo over mij heen..toen hing hij op. Dat was dus gisterenmorgen en sindsdien niets meer gehoord.
Dus hier zit ik dan...met een gebroken hart. Loop als een dwaas door het huis.. er komt niet uit me.
Ergens weer die hoop..denkend dat hij het niet meende, maar mijn gevoel zeg wat anders. Ik trek het nu al niet en dan is het nog maar net over. Heb hem dat met mn stomme kop ge-smst en hem gevraagd om niet boos op me te zijn. Ik ga daar wss toch niets op horen.
Hij zei gisteren dat hij van de week mn spullen die nog bij hem liggen komt brengen..wat een haast.
Wat moet ik nou? Heb zo'n rotgevoel, loop de hele ochtend al weer te janken. Voel me zo moe, steken in mn hart.
Hoe kom ik het weekend door..hoe kom ik de weken door...de maanden?
Ik had dit zo graag gewild...ik had hem zo graag gewilt. Weer opnieuw beginnen..bijna 38 jaar en (op mijn zoontje na) het gevoel niets te hebben!
Ik ben er helemaal voor gegaan..heb al mijn liefde gegeven...maar hij heeft het niet aangepakt!
Dyna
Kun je een vriendin uitnodigen voor het weekend? Of misschien je kind en wat andere spullen inpakken en een weekend naar je ouders? Je hebt wat tijd nodig, ook als je denkt dat je alleen maar van hem wilt horen. Neem wat tijd en probeer dat niet alleen te doen. Laat hem maar even gaan. Al is dat supermoeilijk. Maar je stressniveau is nu gewoon te hoog, zoals ik het lees...