Ik heb hem onlangs voor het eerst weer gesproken sinds ik z'n nieuwe vlam zag. Toen hij kwam aanlopen voelde ik weer al die woede in me opkomen. Woede die zo groot was, het oversteeg mezelf echt. Nog voor hij iets kon zeggen ben ik beginnen slaan en roepen, gewoon alle onmacht, alle pijn en alle woede moest eruit. Ik schrok echt van mezelf. Uiteindelijk zijn we toch beginnen praten en heeft hij zich ook uitgebreid verontschuldigd. En nadien kon ik weer met hem lachen. Toen ik dan bijna thuis was begon alles na te zinderen. Ondanks het feit dat we uit elkaar zijn en hij verder gaat met zn leven, begon ik toch weer na te denken. Plots schoot in m'n hoofd: "wat als we toch weer bij elkaar komen?". Ik vond het zo'n rare gedachte maar ze was er wel. Tot vandaag bleef het in m'n hoofd spoken: zou er nog een toekomst voor ons openliggen? Zouden er mss nog kinderen volgen met hem?!

Volgens mij kwam ik op dit idee gewn omdat hij zo grappig en lief deed, toen ik hem weer zag. Ik besefte weer dat hij zoveel jaren mijn beste vriend was. En zo trok ik de hele situatie weer in vraag. Maar.. vandaag liep ik een kennis tegen het lijf die m'n ex en z'n vlam ook had gezien. Volgens haar zag het er allemaal "heel gezellig" uit. Bam.. Licht uit, voorzichtig opnieuw samengesteld hart --> gebroken, wéér.

Nu voel ik me gewn dom, zo van: Hallo, je ziet hem en z'n lief en omdat hij 2 aardige dingen tegen je zegt denk je van jezelf dat er nog een toekomst is met hem?! Dom kind. Eigenlijk is het ook wel zo. Ik slinger heel de tijd tussen haat en liefde. Haat voor al die keren dat hij me in de kou liet staan, dat hij zelfs niet geïnteresseerd was in wat ik deed. Maar dan weer die liefde voor de keren dat we een grappig of leuk moment hadden (ook al waren ze zeldzaam).

Ik weet dat hij verder gaat en ik weet ook van mezelf dat ik echt wel iemand beter verdien maar tegelijkertijd wil ik ook terug naar het oude, het vertrouwde. Ik ben nu zo bang voor de toekomst, wat als die gewn slechter uitdraait dan de tijd die ik bij hem was? En hoe oprecht is hij? Hij leek zoveel spijt te hebben maar blijkbaar had hij het toch enorm naar z'n zin, dus wat klopt er nu nog en wat niet?!

Ik voel me zo verward en belachelijk gemaakt nu..