Anderhalve week geleden barstte opeens de bom. Uit het niets vertelde hij opeens dat hij wel van me houdt, maar niet gelukkig is. En dat hij zich op dat moment opeens besefte.
Het is allemaal veel te snel tussen ons gegaan. In no time zaten we dag en nacht bij elkaar en begonnen bij hem de kleine irritaties, die steeds groter werden. Ook omdat hij ze niet kon uiten.
Na tien lange elkaar wel bellen, maar niet zien, hebben we vandaag een gesprek gehad. De vonk is weg en heeft plaatsgemaakt voor frustratie en irritatie. Of de vonk er onder nog zit, weet hij niet. Passen we überhaupt wel bij elkaar vroeg hij zich. Zo ben ik nogal eigenwijs en gevoelig en heeft hij het gevoel dat hij zich telkens wegcijfert.
Om aan de andere kant op te merken dat hij dus wel van me houdt.
We hebben afgesproken om komend weekend iets leuks samen te doen, om daarna rustig te ontdekken wat er nog zit. Of het genoeg blijkt voor een relatie of dat het uitmondt in vriendschap.
Het gesprek deed me goed. Na dagen van me diep ongelukkig voelen, voel ik me nu weer rustig. Maar hoe nu verder? Is er nog hoop of is het stom om die te koesteren...
Graag advies! Herkent iemand deze situatie en is het toen wel of niet goed gekomen?
Groet,
verlangen
@Verlangen
Hee Verlangen, ik herken het voor een deel wel. Je relatie eindigt omdat een van de 2 het niet meer ziet zitten, maar nog wel van je houdt. Je probeert het te redden, en omdat hij twijfelt spreken jullien nog wat af. Dat geeft jou rust, je bent hem voor je gevoel nog niet kwijt. De vraag is of zijn twijfel daarmee verdwijnt, ik denk het niet, en als daar geen duidelijkheid in komt is het een kwestie van tijd dat de bom weer barst. Probeer te achterhalen waar zijn twijfel werkelijk in zit, en probeer daar serieus wat mee te doen. Het zal tijd kosten om die twijfel weg te nemen, als hij je die al wil geven, maar toon begrip, en neem zijn problemen serieus. Als jullie voor elkaar geschapen zijn komt het goed!
Succes, Eric.
Is er nog hoop?
Jongens, heel erg bedankt voor jullie reacties. Ik probeer jullie adviezen goed in mijn oren te knopen. Mezelf niet koste wat het kost willen veranderen, mezelf niet wegcijferen en aan de andere kant praten, luisteren en begrip tonen. Ik voel me al wat rustiger dan gisteren, maar vind het wel ontzettend moeilijk......
@Verlangen
Hoe herkenbaar, dit verhaal.. Ik heb er lang over nagedacht om te reageren. Maar ik doe het toch. Ik heb in precies dezelfde situatie gezeten en ik ga je helaas toch vertellen wat ik toen absoluut niet wilde horen, want ik wilde maar een ding: Mijn verliefde vriendje terug. Wat ging ik doen? Proberen me helemaal naar zijn wensen en verlangens te vormen. Hij vond mij zo gevoelig, vond het lastig hiermee om te gaan. Dus ik ging proberen mijn gevoelige kant weg te duwen. Hij vond dat ik af en toe zo heftig kon reageren. Nou is het nooit slecht om je eigen kwaliteiten zo nu en dan kritisch onder de loep te nemen, maar ik ging mezelf ook hier in helemaal aanpassen. En hij? Hij deed niks, hij twijfelde, nam steeds meer afstand, ik werd steeds meer onzeker, ging me nog meer aanpassen en me naar zijn wensen vormen, om zo nu en dan een uitbarsting te krijgen omdat ik het niet trok, hij vond weer dat ik onredelijk was, nam nog meer afstand...enfin, je snapt mijn verhaal en de vicieuze cirkel waarin ik me bevond. Het is uiteindelijk toch uitgegaan en ik ben mezelf helemaal kwijt geraakt, ik ben nu bijna een half jaar verder en ik begin mezelf nu pas weer een beetje terug te vinden. Ik was mezelf helemaal zoek, doordat ik me zo aan hem had aangepast!! Dus hier komt mijn boodschap aan jou, die je niet wilt horen, maar ik hoop dat je het toch ter harte neemt.
Je kunt je altijd een beetje aanpassen, maar als hij een heel significante karaktereigenschap, jouw gevoeligheid, niet oké vindt, dan is hij gewoon niet de man voor jou!!!
Twijfelt hij? Dat kan, maar ga je niet aanpassen, ga niet je hele wezen voor hem veranderen om hem te pleasen en laat hem. Richt je op jezelf, denk aan wat voor jou belangrijk is. Neem zelf afstand, vertel hem dat als hij twijfelt, hij dat maar lekker in zijn eentje moet gaan doen en jou daar niet mee moet lastig vallen, zeker als het dingen zijn die niet te veranderen zijn. Vraag hem desnoods waar hij van denkt dat er iets aan te doen is en overweeg dan of je dat zelf wel wilt. Laat je er niet onzeker door maken, ga leuke dingen doen met vriendinnen en probeer te zien waar je allemaal van geniet. Geen enkele man is het waard om je zelf voor kwijt te raken.. Ik zou willen dat ik zo wijs was geweest toen hij begon met twijfelen. Ik heb het een half jaar laten duren en ik was he-le-maal kapot toen het uitging, alles van mezelf weggegeven voor NIKS!! Focus je op jezelf en niet op hem. Het is zo verschrikkelijk moeilijk, maar het is het enige wat je kunt doen. Blijf in je eigen kracht staan, meis, jij weet wat je wilt. Heel veel sterkte!
@verlangen
Hoi verlangen, ja ik herken het wel het houden van elkaar en dan het niet echt goed kunnen communiceren, de stilte van zijn kant omdat hij zich niet kan uiten. Ja of je dan bij elkaar past is de vraag. Ik uit mezelf wel en als iemand je dan de stilte geeft is moeilijk. Iemand die zich dan afsluit. Ook wat je misschien niet wilt horen en ik heb er ook lang over nagedacht om dit te schrijven. 3 jaar lang heb ik er aan gewerkt, ik wilde oud met hem worden, ging over mijn grenzen heen, waar ik nu spijt van heb. Toen niet ik was zooo verliefd en vocht ervoor. Ik kon niet snappen dat iemand zo totaal anders kon denken. Commmunicerend moet je kunnen samensmelten, dat was bij ons niet zo, wel was er heel veel liefde, uiteindelijk heeft dat onze relatie gekost, het niet kunnen communiceren. Maar dat hoeft voor jou niet zo te zijn, als het real love is, misschien kunnen jullie elkaar wel een beetje bijschaven en ik hoop het voor jou!! Ik ben er toch van overtuigd dat liefde alles overwint en liefde onvooorwaardelijk is. Die wil moet er van 2 kanten zijn en ook het kunnen. Veel liefs van mij.
Re
Dit vind ik nu mooi omschreven.
En ja...blijf geloven dat de liefde alles overwint en de liefde onvoorwaardelijk is. Liefde is een zware fulltime job. Je moet er altijd aan blijven werken en beide partijen moeten de wil hebben om elkaar te helpen en zichzelf daar te veranderen waar het nodig is om de liefde staande te houden.
@Cola
Je zou haast denken dat het een utopie is
@ eric
hahaha
tja,
in mijn geval helaas wel maar we moeten ergens in blijven geloven. Als we niet in de liefde blijven geloven, wat blijft er dan over..
@coca cola
My thoughts exactly
I'll NEVER give up on love
Re:
Een lang en zorgeloos leven!
Re:
Jaja, maar ondertussen blijft het verlangen om echt met iemand in de liefde samen te smelten... hoe kan je dan een zorgeloos leven leiden ? Of ben ik een te grote romanticus?
Re:
Een romanticus ben je zeker... houden zo!
Ik zou alleen zorgeloos niet aan de liefde koppelen, zit te veel afhankelijkheid in.
@dromer
Ben het met je eens. (misschien omdat ik ook musicus ben)
Iedereen op deze site mist zijn grote liefde, en zie hoe hoog de zorgen zich opstapelen haha.
Nee geef mij maar een lieve vrouw waarmee ik mn zorgen kan delen...gedeelde smart ofzoiets
@ mrpither
hahaha je hebt een heerlijk gevoel voor humor. Houden zo!! En ben het met je eens. Zorgeloos niet te relateren aan liefde. Maar vooral houden die humor.
cola / biertje
@coca-cola
Dank je coca-cola dat je het mooi vindt. Ik spreek ook echt vanuit mijn hart. (niet overgeven lieve mensen ) Voor minder ga ik niet. Zo zou het moeten zijn en het is inderdaad een fulltime job, maar het moeten geen overuren worden. Mijn visie er op is toch als je partner jou op een voetstuk zet en jij ook je partner op een voetstuk zet dat je dan kan samensmelten, water bij de wijn doen. ook al ben je zo verschillend. Vechten voor elkaar!! Jezelf 100% geven, doet je partner het niet, dan weet je toch genoeg? Niet over grenzen blijven gaan, neeeee je standpunt innemen.
@hetlevenismooi AU!
Wat jij beschrijft belemmerde ook mijn relatie. Ik kan het precies overnemen, nou ja ik moet 'hem' wel vervangen door 'haar'
'ja ik herken het wel het houden van elkaar en dan het niet echt goed kunnen communiceren, de stilte van haar kant omdat zij zich niet kan uiten. Ja of je dan bij elkaar past is de vraag. Ik uit mezelf wel en als iemand je dan de stilte geeft is moeilijk. Iemand die zich dan afsluit.
Ik kon niet snappen dat iemand zo totaal anders kon denken. Commmunicerend moet je kunnen samensmelten, dat was bij ons niet zo, wel was er heel veel liefde, uiteindelijk heeft dat onze relatie gekost, het niet kunnen communiceren.'
Het doet me pijn om te bedenken dat zij de relatie had kunnen redden als zij afgelopen 2 maanden meer met mij had durven praten en haar angsten/twijfels had kunnen delen. Waarom heeft ze niet met mij voor de liefde gevochten en is ze zomaar een andere weg ingeslagen? (
Ergens denk ik ook 'Her loss', al heb ik daar behoorlijk weinig aan op het ogenblik Anyhoo, ik blijf een voorvechter van de liefde, no matter what! De bijbehorende pijn neem ik maar voor liefhihi
@de dromer
Als zij er 100% voor had gegaan had ze de relatie kunnen redden, daarom was het niet onvoorwaardelijk misschien?? Maar je weet nooit bij jou kan het nog alle kanten op, het is nog zo vers. Als ze echt van je houdt komt ze wel, neemt ze contact op, en anders weet jij toch genoeg!! De ander moet ook graag bij je willen zijn, naar je verlangen, met onzichtbare draden aan je vastzitten.
@Hetlevenismooi
Dat van die 100% besefte ik ook al, maar ontkennen van de feiten en argumenten verzinnen waarom ze niet 100% voor onze relatie kan/kon gaan is zo verleidelijk... Vervelend alleen dat er dan van die mensen zijn op de ldvd-site die met liefde de vinger op de zere plek leggen dankjewel
Ik kan haar overigens in het meest ongunstige geval altijd nog met zichtbare draden aan mij vastbinden eehmmm (ook verleidelijk hahahahaha) Alhoewel, misschien wil ik dat over een paar weken/maanden/jaren/eeuwen wel niet meer
Zonder gekheid, je verwoordt met die laatste zin min of meer mijn eigen gedachten, van wat ik verwacht van een lief. Gedachten die ik momenteel liever wegmep (zie brooke's reactie bij mijn blog van vannacht & het Action-verhaal hihi)
Liefs de dromer
je moet wel voorzichtig zijn
je moet wel voorzichtig zijn met dat contact, als ze echt willen zoeken zij het contact wel op klopt niet altijd mijn ex zoekt steeds weer het contact op na zoveel maanden niks te laten horen van zich en dan heeft die spijt en houd die nog steeds van mij maar hij blijft ook nog steeds twijfelen
als je er niet uit geraakt met praten en het negeren begint is het voorbij das het beste wat je kan voorhouden
want praat je niks uit komt het terug
Re:
There's always hope... of je er uiteindelijk blij van wordt moet later blijken!
Zo koester ik voorlopig nog de hoop dat mijn lief er na een tijdje rust/geen contact achter komt dat ze misschien toch een foutje heeft gemaakt door mij te laten gaan
Maar ik zit pas in dag 3 van Cold Turkey dus ik vind dat ik dit soort 'slechte' denkbeelden nog mag hebben Ik ben niet voor niets de dromer hahahahaha
Ik wens je sterkte, moge jouw wensen/dromen werkelijkheid worden
das heel moeilijk te zeggen
das heel moeilijk te zeggen dat zal je voor je zelf moeten uitmaken
voor mij was de hoop niet dragelijk in tegendeel
ik weet dat mijn ex me nog erg graag ziet maar zijn vrijheid dat die wilt is nog belangrijker voor hem
hij voelt zich verstikt in onze relatie en communiceert niet nooit echt gedaan
en dat bleef maar terug komen hoeveel keer we ook terug hebben geprobeerd na 4 keer ist voor mij echt genoeg geweest want hij blijft twijfelen aan ons en toch kan hij zijn gevoelens niet afsluiten en zoekt die op een verkeerde manier afleiding
Als hij het niet kan vertellen en als de ergernissen de bovenhand halen dat ist miss beter er een stop op te zetten
weeg alles een s samen af wat wel en niet goed zat bij jullie miss komen jullie eruit zo
veel sterkte ermee