Ik heb hem net heel lang aan de telefoon gehad. We hebben gepraat over onze gevoelens. Hij voelde hoofdpijn en buikpijn opkomen tijdens ons gesprek - dat vrij diep was - ik voelde me steeds opgeluchter worden en heb hem dat ook verteld. Maar ja, het is dan ook zo dat ik er zeker van ben dat ik 180 met hem wil worden en hij heen en weer geslingerd wordt door zijn gevoel. Voelt hij nu wel iets voor me of niet. Het ene moment voelt hij zich dood van binnen en dan snijdt er weer een gevoel van pijn door hem heen.

Anderhalve week geleden barstte opeens de bom. Uit het niets vertelde hij opeens dat hij wel van me houdt, maar niet gelukkig is. En dat hij zich op dat moment opeens besefte.
Het is allemaal veel te snel tussen ons gegaan. In no time zaten we dag en nacht bij elkaar en begonnen bij hem de kleine irritaties, die steeds groter werden. Ook omdat hij ze niet kon uiten.