Allereerst wil ik even iedereen sterkte wensen met je luvudu. Sinds een tijdje lees ik hier met medeleven en begrip jullie blogs en het troost me dat ik niet de enige met die slopende liefdesverdriet. Het werkt voor mij relativerend en ergens troostend.
Maar ik vind het niet eerlijk om alleen maar te lezen en zal ook even mijn verhaal doen. Wie weet vindt iemand herkenning en ook troost.
Mijn relatie is na 4,5 jaar spaak gelopen. 2 tegenpolen die niet meer tot elkaar komen maar hun eigen weg inslaan.
Zij was het drukke, spontane meisje waar ik verliefd op was geworden. Ik ben de rustige, weloverwogen kerel. kortom: Introvert "vs" Extravert
In het begin was het allemaal leuk maar naarmate de relatie verliep, kwamen toch de verschillen bovendrijven. Maar goed aan elke relatie moet je werken. Je moet elkaar in het midden treffen door middel van concessies. Veel geven maar dit bleek niet genoeg te zijn en uiteindelijk breken ze ons op! Het gevoel dat je meer gaf maar er niet meer voor terug kreeg wat je normaal terugkreeg. Je verlangde en hoopte, maar helaas dit gebeurde niet meer.
We "waren" goede maatjes met heel veel respect voor elkaar en hadden zelden ruzie. Nu achteraf vallen een hoop puzzelstukjes op de plaats en zie je dingen vanuit een ander perspectief. Zaken die je accepteerde waarvan je nu zoiets hebt van dat gebeurt niet meer. Alles wat ik voor haar deed en overhad en wetende dat ze al een tijd twijfels had maakt me wel nog boos!
1,5 maand ben ik nu vrijgezel, en de 1ste 2 weken waren het zwaarst. Het uit elkaar gaan niet, maar het loslaten dat kostte veel moeite en ook ik dacht dat ik eraan onderdoor zou gaan. De hersenspinsels, alsof er een wervelwind van gedachten/discussies door je hoofd raast die niet te stopppen is.
Maar zoals ik het tegen vrienden zeg: Take it like a man! Heb het nu geaccepteerd en betrap mezelf erop dat er periodes zijn waar ik helemaal niet aan haar denk. Ik weet voor mezelf dat ik er nog niet overheen ben daar waak ik voor. Maar de vloed komt minder hevig en het ebt sneller weg..
Tip: Je moet ervan houden maar muziek van Linkin Park werkt ook als uitlaatklep!
Alvast bedankt voor het lezen, Groetjes Colin of was het Niloc
Dit is ook zeker wel
Dit is ook zeker wel herkenbaar
hier is het zelfde ik ben het rustiger typ en ga voor mijn gezin vrienden en familie
en mijn man is de gene die passie heeft in zijn werk en zijn werk is meer een hobby en zaten ook altijd redelijk pp 1 lijn maar sinds de kids er zijn gaan we ook alle 2 een andere weg terwijl we d88 het goed te doen voor de ander pakte het totaal verkeert uit
veel sterkte
bacootje