Allereerst wil ik even iedereen sterkte wensen met je luvudu. Sinds een tijdje lees ik hier met medeleven en begrip jullie blogs en het troost me dat ik niet de enige met die slopende liefdesverdriet. Het werkt voor mij relativerend en ergens troostend.
Maar ik vind het niet eerlijk om alleen maar te lezen en zal ook even mijn verhaal doen. Wie weet vindt iemand herkenning en ook troost.

Mijn relatie is na 4,5 jaar spaak gelopen. 2 tegenpolen die niet meer tot elkaar komen maar hun eigen weg inslaan.