Ik vermoed dat jullie ondertussen al een beetje uitgekeken geraken op mijn blog entries en ik kan jullie dat ook niet kwalijk nemen. Zelf beginnen m'n gevoelens ook wat af te zwakken en dus is ook de nood om vanalles neer te pennen minder groot. Ik probeer het dus kort te houden.

M'n vrouw is vandaag begonnen met inpakken. Onze slaapkamer is al ontdaan van al haar spullen en de garage staat al vol dozen met "haar" dingen die ze naar de andere woning gaat verhuizen. En dit terwijl het nog 6 maanden kan duren alvorens die woning beschikbaar is.

Ze blijft ook volharden dat alles mijn fout is ... Ik begin los te laten, want ik kan haar toch niet van mening doen veranderen. Dus laat ik haar maar inpakken en zullen we vermoedelijk scheiden. Ik zal blijven hopen dat ze op tijd (zelfs al gescheiden) zal bijdraaien, maar als dat niet zo is, zal ik het ook wel overleven en een ander vinden ... Slaap wel.