hallo allemaal.

hoop dat iemand de tijd vind om dit ingewikkelde lange verhaal te lezen. heb al eerder is iets geplaatst hiero.

ik heb 3 jaar geleden me vriend (ex) leren kennen op een datingsite. na 4 mnd kwam ik erachter dat hij over alles loog. hoe hij heette wat voor werk hij deed. waar hij woonde. bij ontmoeting was ook zijn profielfoto nep. omdat ik hem gewoon leuk vond om wie hij was tegen mij en hoe hij deed. vond ik zijn uiterlijk geen probleem. na de leugens voelde ik me besodemietert maar heb hem vergeven. en ging door met hem. hij was zogenaamd rijk had een eigen bedrijf woonde in een villa. liet me een huis zien waar hij woonde enz. ik vind niet belangrijk wat je verdient of wat je doet dus was geen probleem. toen kreeg ik te horen dat hij gokverslaafd was. en bij een vriend schulden had. had na 3 mnd relatie een dure ring gehad. en toen ik er dus achter kwam van die gokverslaving stortte zijn wereld in. hij wilde zijn ring terug ik zei die krijg je niet want daar ga je weer mee gokken. dit is toen uitgelopen op een handgemeen. letterlijk met me hoofd tegen de muur aangemept. na een week geen contact. hebben we toch de draad weer opgepakt. en dingen een soort van uitgesproken. 2 mnd later kreeg ik via een collega van hem te horen op wordfeud. of ik wel goed nederlands sprak?. vroeg waarom. bleek dat me vriend daar al jaren een relatie had met een engelseen hun dachten dus dat ik dat was. toen ik me vriend hierop aansprak. zei hij dat hij dat verteld had op zijn werk omdat dat netter staat in je cv als je een relatie hebt en dat hij dat verzonnen had. en niks van waar was. ik ben toen ook gewoon weer verder met hem gegaan. maar die leugens doen wel wat met het vertrouwen.het eerstr jaar van onze relatie zijn dus een hoop leugens geweest. nu 3 jaar later betrap ik hem nog weleens op leugens. tevens kan hij nooit zijn beloftes houden. hij slaat me ook vaak maar zegt dat ik dat uitlok omdat ik dan te lang tegen hem aan sta te zeuren. hij maakt me vaak uit voor domwijf. k***wijf.hij zegt dat hij geen respect voor mij heeft en dat ik dat moet verdienen. kortom hij heeft altijd commentaar.
nu hebben we weer is ruzie hij vind dat ik een borderliner ben. omdat ik constant elke dag bevestiging zoek dat hij van me houdt. we hebben een lat relatie en zien elkaar alleen in het weekend. we bellen elkaar 3x pd en dan 3 of 4 smsjes. hij belt me in de ochtend om wakker te maken omdat ik nooit me wekker hoor. dus dat 30 sec werk. uit zijn werk circa 10 min. en om half 10, 10 min met truste. hij vind dit allemaal teveel en dat hij zichzelf constant moet verantwoorden. als hij op de app zit. vraag ik weleens als ik wantrouwig ben met wie ben je aan het kletsen. en krijg ik in eerste instantie antwoorden als dat gaat je geen flikker aan daarna vertelt hij het wel. hij vind dat claimend. begrijp dat ook wel. maar hij begrijpt niet dat ik dat leugens een hoop met je doen. ik probeer er altijd weer over heen te stappen maar om de week krijg ik wel te horen hoe dom ik ben. of hoe hij geen zin heeft in mij. ik mag me van hem niet meer schuilen achter de leugens van 2 jaar terug hij is verandert zegt ie. maar oktober afgelopen jaar moest ik er nog achterkomen dat hij geen 36 maar 42 is. hij blijft hoog en laag springen dat hij 36 is. maar bij de gem en belastingdienst staat hij geregistreerd als geb. datum 1972. bewijzen laat hij mij nooit zien qua rijbewijs ofzo. nu ben ik maandag weer geopereerd en hij zat weer thuis bij zijn werk. ik krijg niet eens een sms met hoe gaat het ofzo. woensdag moest ik weer met spoed terug naar het ziekenhuis stuur hem een bericht hij reageertt niet eens. ja 2 uur later met gaat het weer goed?. hij belde toen om 5 uur had wel me sms gelezen maar hij ging naar een vergadering dus had zogenaamde geen tijd om te reageren. .ik vind dat een gebrek aan interesse en prioriteiten. zei als je moeder dit was geweest had je gelijk aan de foon gehangen.nu krijg ik dus de verwijten. hij kan zichzelf niet zijn. constant hou van je mis je afsluiten met kusje op de sms. nekt hem gewoon. ik maak hem kapot. met andere woorden ik heb geaccepteerd dat hij loog en daar moet ik maar gewoon over heen stappen. terwijl ik juist denk dat je dat samen doet. hij moet met zijn billen bloot zeg maar om mij het vertrouwen terug te geven zodat ik inderdaad meer moet accepteren en niet geljk het ergste moet gaan denken. maar ben ik nou echt teveel eisend of een borderliner. wil hem niet kwijt maar snap hier niks meer van. wil gewoon dat hij me respecteert en me met liefde behandelt. of doet hij dat nu toch wel. ben ik nou gek aan het worden.????